کاسا یک هزار یک پروژه بزرگ انتقال انرژی از آسیای مرکزی به جنوب آسیا از راه افغانستان است که از طریق آن انرژی برق از کشورهای قرغزستان و تاجکستان به پاکستان انتقال می‌شود.
اخیرا مقامات تاجکستانی گفته اند که کار پروژه مذکور در تاجکستان و قرغزستان تکمیل شده است و به گفتهٔ آنها کار این پروژه در افغانستان و پاکستان نیز با سرعت جریان دارد.
آنها کاسا یک هزار را پروژه ای بزرگ و ارزشمند برای چهار کشور خوانده و افزوده اند که با تکمیل این پروژه بسیاری از مشکلات چهار کشور حل خواهد شد.
دلیر جمعه، وزیر آب و انرژی تاجکستان گفته است:« پروژه کاسا یک هزار بزرگترین پروژه بین چهار کشور منطقه است. خوشبختانه کار تطبیق این پروژه در تاجکستان و قرغزستان به پایان رسیده و پروسه تطبیق آن در پاکستان به سرعت در حال انجام است. قرار است کار تطبیق این پروژه در این کشور در اواسط سال جاری به پایان برسد.»
جمعه افزوده، تطبیق این پروژه در افغانستان نیز به سرعت جریان دارد و این پروژه در سال ۲۰۲۷ به بهره برداری سپرده خواهد شد.
جمعه در این مورد گفته است:« پس از مذاکرات طولانی با توجه به اهمیت پروژه، مشکلات آن با شرکای بین المللی حل شده است. بودجه پروژه در افغانستان دوباره تامین شده است که کار تطبیق آن جریان دارد و ممکن است این پروژه تا سال ۲۰۲۶ در افغانستان تکمیل شده و در سال ۲۰۲۷ به طور کامل برای به بهربرداری سپردن آماده شود.»
در عین حال، تحلیلگران اقتصادی می‌گویند، پروژه کاسا یک هزار در کنار حل مشکلات برق، مزایای اقتصادی دیگری نیز برای افغانستان دارد.
آنها می‌گویند، در طول تطبیق این پروژه فرصت های شغلی می‌تواند برای مردم افزایش پیدا کرده و همچنین راه حل مشکلات به وجود آمده به دلیل کمبود برق برآورد شود.
عبدالنصیر ریشتیا، تحلیلگر اقتصادی می‌گوید:« کاسا یک هزار پروژه مهمی برای انتقال برق از کشورهای آسیای میانه به جنوب آسیا از طریق افغانستان است. وقتی این پروژه تکمیل شود، بدون شک که می‌تواند از نظر اقتصادی به نفع افغانستان باشد. افغانستان می‌تواند سالانه ۳۰۰ میگاوات برق از این پروژه گرفته و ۴۵ تا ۶۵ میلیون دالر حق ترانزیتی نیز دریافت کند.»
پروژه کاسا یک هزار، ۱۳۰۰ میگاوات برق از قرغزستان و تاجکستان به طول ۱۲۰۰ کیلومتر انتقال می کند که ۳۰۰ میگاوات آن به افغانستان و ۱۰۰۰ میگاوات باقی مانده از طریق افغانستان به پاکستان می رسد.
این پروژه از هفت ولایت به شمول کابل، ننگرهار، بغلان و پنجشیر و ۳۷ ولسوالی می‌گذرد. در سال های اخیر مشکل این پروژه این بود که تامین مالی قسمت افغانستان توسط تمویل کنندگان به تاخیر افتاده بود.
