بس بی بی، صاحب یک کارخانه قالین بافی در ولسوالی قرغه یی ولایت لغمان میگوید، برای ۳۹ زن در دو شیفت کاری زمینه کار را فراهم کرده است و آنها مشغول قالین بافی هستند.
به گفته بس بی بی، اگر از او حمایت شود، کارش بیشتر میشود و برای زنان بیشتر نیز زمینه کار فراهم میشود.
او در این مورد میگوید:« اینجا ۳۰ زن و دختر کار می کنند. این زنان و دختران میگویند که پول دریافت کرده در اینجا جوابگوی نیاز آنها نیست. من سعی می کنم موسسه یا اداره ای پیدا کنم که به ما معاش بدهد و ما برای آنها کار کنیم تا هم کار ما شود و هم از آنها.»
زنان شاغل در این کارخانه ها میگویند، خوش هستند که خودشان پول پیدا میکنند، اما تاکید دارند که حکومت سرپرست علاوه بر افزایش زمینه کار، فرصت آموزش عصری را نیز برای آنها فراهم کند.
یک خانم قالین باف میگوید:« ۳۰ تن دراینجا کار می کنند، ۱۵ نفر قبل از چاشت و ۱۵ نفر بعد از چاشت. ۵۰ زن دیگر نیز در خانه های خود کار می کنند. ما از موسسات و امارت اسلامی می خواهیم که زمینه کار های دیگر را نیز برای ما فراهم کند؛ چون پول که از اینجا میگیریم، برای ما کفایت نمیکند.»
یکی دیگر از دختران قالین باف از امارت اسلامی تقاضای فراهم سازی زمینه آموزش را دارد و میگوید:« مکاتب ما مسدود است، از امارت اسلامی می خواهیم اجازه آموزش را به ما بدهد. ما می توانیم نصف روز درس بخوانیم و نیم روز دیگر کار کنیم.»
از سوی هم مسوولین محلی لغمان میگویند، در حال حاضر برای صدها زن در ولسوالی های مختلف این ولایت زمینه کار در منازل شان فراهم شده است که بیشتر آنان به قالین بافی، خیاطی و صنایع دستی اشتغال دارند.
مولوی جان محمد حامد، رییس اقتصاد لغمان میگوید:« برنامه های را برای صدها زن به راه انداخته ایم که شامل قالین بافی، مراکز پشم بافی، برنامه های خیاطی، آموزش های حرفوی، ساخت صنایع دستی و برخی دیگر از برنامه ها است.»
به اساس معلومات، اقلام مختلف ساخت دست زنان در لغمان از کیفیت خوبی برخوردار بوده و نمایشگاه های مختلف برای بازاریابی آن نیز برگزار شده است.
