در ولایت قندهار تنها یک کارخانه جمع آوری پوست حیوانات وجود دارد که تمام پوست های ولایات جنوبی در آنجا آورده شده و پس از خشک شدن به پاکستان صادر می‌شود.
مسوولین این کارخانه می‌گویند، از ۳۰ سال بدین سو به این کار مشغول بوده و ماه ۱۰۰ هزار پوست حیوان و مقدار زیادی روده جمع آوری می کنند، اما به دلیل نبود ماشین آلات پروسس فقط آنها را خشک کرده و به پاکستان صادر می‌کنند.
آنها می‌افزایند، ممنوعیت واردات نمک خارجی از سوی حکومت سرپرست، نبود جای مخصوص و نبود صادرات به کشورها غیر از پاکستان از مواردی است که به تجارت آنها آسیب وارد کرده است.
علی احمد، مسوول کارخانه پوست می‌گوید:« تنها ۱۰۰ هزار پوست از قندهار می آید. مشکلات ما زیاد است. اول نمک است، نمک معدن کار نمی کند، نمک دریا برای ما کار آمد است که حکومت آن را بند کرده. همه کار ما به خاطر نمک متوقف شده است. دوم اینکه ما جا نداریم. به ما هیچ جایی در پارک صنعتی نداده اند. جای ما را می‌بینید. مشکل سوم ما این است که ما هیچ بازار بین المللی نداریم، اگر بازار بین المللی داشته باشیم، هزاران نفر با ما کار خواهند کرد و در هر کارخانه حدود ۷۰۰ تا ۸۰۰ کارگر با معاش خوب با ما کار خواهند کرد. این به این دلیل است که ما بازار بین المللی نداریم، همه کالاهای خود را به پاکستان می فرستیم. »
در حال حاضر قیمت پوست و روده حیوانات در قندهار بسیار پایین است.
افرادی مشغول به کار پوست و روده می‌گویند، آنها در اینجا فقط پوست و روده را پاک می کنند و پس از خشک شدن به پاکستان صادر می شود، اما اگر کارخانه تولید لوازم از پوست در داخل کشور ساخته شود، پس برای افراد بیشتری زمینه کار فراهم می‌شود.
صالح محمد، کارگر یک کارخانه پوست می‌گوید:« در گذشته اجناس از افغانستان به جرمنی می رفت، اما اکنون اینجا کار خراب است. اکنون مال ها به پاکستان می رود، پاکستان از این سود می برد. اگر این کار در کشور انجام شود، مردم هم مشغول به کار می شوند.»
محمد عوض، یکی دیگر از کارگران کارخانه پوست می‌گوید:« ما این پوست ها را در ولایت قندهار جمع آوری می کنیم که شامل پوست گاو، گوسفند و بز می شود. در اینجا آنها را پاک و نمک می زنیم، سپس آنها را به کویته می فرستیم. از هلمند و هرات هم پوست می آید. از نیمروز هم می آید.»
در عین حال حافظ حمیدالله، آمر مالداری ریاست زراعت و مالداری این ولایت می‌گوید، مشکلات تاجران پوست حیوانات در سطح کل کشور است و این موضوع را با وزارت در میان گذاشته اند.
او می‌افزاید:« من در مورد پوست به شما می گویم که این مشکل کل کشور است، نه فقط قندهار، این مشکل هرات، ننگرهار، موراز شریف، مشکل شمال و جنوب است، مشکل افغانستان است.بنابراین وزارت باید در این مورد یک طرح بسازد. انشالله کار بالای آن جریان دارد. مشکلات که حل شود یا تجارت باز می شود یا با کسی قرارداد بسته شود. انشالله این مشکل حل می‌شود.»
در کشورهای خارجی پس از پروسس پوست حیوانات، از آن برای ساخت بیک، بوت، کلاه و بسیاری از اقلام دیگر استفاده می‌شود و اقلامی که از آنها تهیه می شود کیفیت خوبی دارند.
