در حالی که دروازه های مکاتب و پوهنتون های دخترانه همچنان بند است، برخی از دختران مجبور شده اند که به جای مکتب و پوهنتون به آموزش حرفه ای روی آورند.
در مزارشریف، مرکز ولایت بلخ، این دختران که تعدادی از آنها زنان معلول هستند، مدتی پیش به مکتب رفتند، اما اخیراً یک برنامه خیاطی ۲۰ روزه را که از سوی یک سازمان خارجی بود به پایان رسانده و سند فراغت را دریافت کردند.
انیسه یک تن از شاگردان میگوید:« ابتدا اقتصاد کمی ضعیف بود، اکنون انشالله کار را یاد گرفتیم و کار های خود را به پیش میبریم، خدا را شکر میکنیم و خدا بالای ما لطف کند که کارمان خوب پیش برود.»
یکی دیگر از شاگردان به نام نظیفه دولتزی میگوید:« قبلاً در صنف دوم پوهنتون بلخ محصل بودم، اما پوهنتون ها بسته شد؛ دیدم با بیکاری در خانه کاری نمی توان کرد، آمدم و در این موسسه شامل شدم و خیاطی را یاد گرفتم تا توانسته باشم با خانواده همکاری کنم. از دولت میخواهیم که دروازه های مکاتب و پوهنتون ها را به روی دختران باز کرده و همچنین زمینه آموزش های حرفه ای را فراهم کند.»
منیره عصمتی برگزار کنندهٔ این برنامه میگوید که هدفش از این کار ارتقای مهارت های دختران و بانوان در زمینه حرفه ای است.
عصمتی میافزاید:« خانم های بودند که تا حدودی با خیاطی بلدیت داشتند، هدف از برنامه ۲۰ روزه ما افزایش ظرفیت بود. توان و ظرفیت کارشان زیاد شد و حالا میتوانند لباس، چپن… بدوزند، برای آنها ماشین و وسایل دیگر هم داده ایم.»
همزمان مسوولین ریاست کار و امور اجتماعی بلخ میگویند که با هماهنگی برخی نهاد ها و موسسات غیردولتی برای حدود ۵ هزار جوان به شمول زنان فرصت کار در عرصه های مختلف را فراهم کرده اند.
عبدالغفور حقانی، امر ریاست کار و امور اجتماعی بلخ میگوید:« پس از آمدن ا.ا بیش از ۵ هزار تن را تحت آموزش مسلکی قرار داده ایم که بیش از ۵۰ درصد آنان را دختران و زنان تشکیل میدهند. آنها درس خوانده اند و اکنون الحمدلله مشغول کار هستند. در آینده سعی خواهیم کرد به برادران و خواهران بیشتری آموزش های فنی و حرفه ای بدهیم تا بتوانند به خانواده هایشان کمک کنند.»
این در حالی است که اخیرا اتاق صنایع و تجارت از افزایش حضور تجاران و زنان کارآفرین خبر داده است.
آنها انتظار دارند که حکومت طبق یک میکانیزم منظم حضور زنان را در بسیاری از زمینه ها از جمله تجارت گسترش داده و تقویت کند.
