توماس ویست، نماینده ویژه امریکا برای افغانستان گفته است که برای حل مشکلات کنونی افغانستان باید گفتگو میان جناح های مختلف افغانستان صورت گیرد.
پس از اظهارات ویست، وزارت امور خارجه امریکا وضاحت داده گفته است که این گفتگوها باید با نمایندگان جامعه مدنی و سایر جناح های افغان صورت گیرد.
ویدانت پتیل، سخنگوی این وزارت می‌گوید که تروریزم، نبود حکومت همه‌شمول و تامین نکردن حقوق زنان هنوز هم در افغانستان موارد نگران کننده است.
وی افزود:« گفتگوهای طالبان با نمایندگان جامعه مدنی و دیگر افغان ها ضروری است. به رسمیت شناختن طالبان، مشروعیت بخشیدن و حمایت از آنها، مسایل مربوط به اقدامات و تصامیم آنهاست و طالبان ابتدا باید مشروعیت داخلی را پیدا کنند. تصمیم گیری در مورد طالبان به اقدامات که آنها در دخل کشور اخذ می‌کنند بستگی دارد. ما به در میان گذاشتن نگرانی های خود با متحدان خود در این زمینه ادامه خواهیم داد.»
اگرچه امارت اسلامی اخیراً به این گفته ها پاسخی نداده است، اما در گذشته گفتگو با طرف افغان را رد کرده و استدلال میکند که چهره های پیشین چهره های امتحان شده و شکست خورده اند و به هیچ وجه نمایندگی افغان ها را کرده نمی‌توانند.
ویدانت پتیل، سخنگوی وزارت امور خارجه امریکا درباره نشست دوحه نیز گفته است که این نشست به هیچ عنوان برای به رسمیت شناختن امارت اسلامی برگزار نشده بود.
وی می‌افزاید:« همانطور که سرمنشی سازمان ملل متحد گفته است، قبل از هرگونه تعامل رسمی با طالبان، باید مسایلی که زندگی افغان ها را دچار مشکل کرده از جمله حضور گروه های تروریستی در داخل افغانستان، نبود حکومت همه‌شمول و عدم احترام به حقوق بشر به ویژه به حقوق زنان حل شود. بنابراین، نشست دوحه برای به رسمیت شناختن طالبان نبود، بلکه برای ایجاد یک تصمیم مشترک بین المللی برای کمک به مردم افغانستان بود.»
تحلیلگران سیاسی معتقدند که امارت اسلامی باید با افغان های که در بیست سال گذشته دستشان به فساد و دزدی آلوده نشده است، گفتگو کند تا مشکلات حل شود.
نبود حکومت همه‌شمول در افغانستان از سوی غرب، فعالیت های تروریستی و نقض حقوق بشر در کنار فاجعه بشری در حالی اتفاق می‌افتد که امارت اسلامی همه این اظهارات را ادعا می‌داند و می‌گوید که از واقعیت دور است.
امارت اسلامی گفته است که هیچ تهدیدی از خاک افغانستان متوجه کسی نیست، حکومت آن همه‌شمول است، مسایل مربوط به زنان، مسایل داخلی است و فاجعه بشری نیز به‌عنوان میراث برای آنان باقی مانده است.
