با روی کار آمدن حکومت سرپرست، اعمال تحریم‌های اقتصادی بین‌المللی، حوادث طبیعی، فقر، بیکاری و کاهش کمک‌های بشری، مواردی است که چالش‌ها و مشکلات اقتصادی را در کشور افزایش داده است.
این شرایط سخت سید پاچا را مجبور کرده که برای پیدا کردن یک لقمه نان از صبح تا شب در سرک ها کراچی دستی بگرداند، اما با آن هم نیاز های خانواده خود را مرفوع کرده نمی‌تواند.
سید پاچا، باشنده کابل می‌گوید:« از حکومت می‌خواهم که برای ما زمینه کار را فراهم کند، زیرا زندگی اینگونه نمی‌گذرد، تا چی وقت اینگونه سپری کنیم؟»
تنها سید پاچا نیست، بلکه فقر در چهره دیگر باشندگان شهر کابل نیز دیده می‌شود. آنها می‌گویند، بیکاری روز به روز به دلیل فقر بیشتر می‌شود.
بهرام الدین، باشنده شهر کابل می‌گوید:« زندگی سخت می‌گذرد، چاره نمی‌شود. به ۲۰ افغانی چای و بوره می‌گیریم و با نان می خوریم. من در مندوی کراچی دستی دارم و روزی ۱۰۰ تا ۱۵۰ افغانی کار می‌کنم، با این پول چه کار کنم.»
علاوه بر این شکایات مردم، اخیراً دفتر هماهنگی کمک های بشری سازمان ملل متحد (اوچا) دریافته است که در حال حاضر ۱۴.۸ میلیون افغان امنیت غذایی ندارند و ۳.۱ میلیون تن از آنها نیاز به کمک های فوری دارند.
اوچا نیاز به نزدیک به دو میلیارد دالر کمک مالی را برای رسیدگی به افغان های که با ناامنی غذایی مواجه اند، مطرح کرده اما می‌گوید در حال حاضر تنها ۹.۹ میلیون دالر در دست دارد.
اوچا افزوده است:« ماه رمضان در حالی در افغانستان فرا رسیده است که میلیون ها تن در آنجا نمی دانند غذای وقت بعدی خود را از کجا تهیه کنند. در حال حاضر ۱۴.۸ میلیون تن با ناامنی غذایی مواجه اند که ۳.۱ میلیون تن در مرحله چهارم رسیدگی اضطراری قرار دارند.»
در حالی که مردم دائماً برای تأمین مالی خود درخواست کار می‌کنند، اما حکومت سرپرست کمک های بشری بین المللی را برای غلبه بر وضعیت اضطراری گرسنگی مهم می‌داند.
وزارت اقتصاد در کنار درخواست کمک، خواستار آزادی دارایی های مسدود شده افغانستان نیز شده است.
عبداللطیف نظری، معین مسلکی وزارت اقتصاد می‌گوید:« دلیل برخی مشکلات اقتصادی در افغانستان، منجمد بودن دارایی های مردم افغانستان و تحریم های ناعادلانه اقتصادی است. ما خواستار رفع تحریم ها و آزادسازی دارایی های مردم افغانستان هستیم. در عین حال امارت اسلامی برای حل مشکلات اقتصادی مردم افغانستان روی پروژه های اشتغال زایی و اقتصادی کار می‌کند.»
فقر یکی از معضلات و چالش های بلندمدت کشور شمرده می‌شود که جنگ های چند دهه گذشته و تغییرات اقلیمی دلایل آن محسوب می‌شود. سازمان ملل متحد پیش از این گفته بود که حدود ۲۳ میلیون افغان هنوزهم به کمک های بشری نیاز دارند و نبود زمینه های کاری مشکل اساسی مردم است.
