در ادامه واکنش‌ها به محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های آموزش دختران بالاتر از صنف ششم و همچنان تحصیل در پوهنتون ها و کار زنان، این بار جرمنی، ایسلند، ایکوادور، استرالیا، آندورا، کلمبیا، فنلند، گرجستان، جامیکا، کوسوو، لیتیویا، لیختن شتاین، مراکش، منگولیا، سلوینی، سویدن و کانادا بار دیگر دراین مورد واکنش نشان داده اند.
وزرای خارجه این کشورها زنان اند و نشستی را در اتاوا پایتخت کانادا برگزار کرده اند که علاوه بر بحث در مورد مسائل مشترک این کشورها، در مورد وضعیت کنونی زنان در افغانستان نیز ابراز نگرانی کرده اند.
آنها با نشر اعلامیه مشترک گفته اند، با وجود میزان بالای مرگ و میر مادران و کودکان به هنگام زایمان در افغانستان، حکومت سرپرست دختران را از تحصیل در رشته طبی منع کرده و از حکومت سرپرست خواسته اند که محدودیت های اعمال شده برای زنان را فورا حذف کند.
در بخشی از اعلامیه مشترک آمده است:« ما می‌دانیم که افغانستان صلح آمیز و باثبات تنها زمانی امکان‌پذیر است که همه افغان‌ها، به ویژه زنان و دختران، مشارکت کامل در آینده کشور داشته باشند. این نه تنها مستلزم بحث و تصمیم گیری در داخل کشور است، بلکه نیازمند بحث در سطح بین المللی نیز است. بنابراین، ما می خواهیم که همه کشورها از زنان افغان برای مشارکت کامل، برابر، موثر و مصؤن حمایت کنند. به ویژه در روند دوحه تحت نظارت سازمان ملل متحد. ما همچنین از طالبان می‌خواهیم که یک روند سیاسی فراگیر و نماینده همه ایجاد کند که منعکس کننده تنوع افغانستان باشد.»
فاطمه صافی در زمان به قدرت رسیدن حکومت سرپرست، محصل انستیتیوت طبی بود. با اینکه هنوز اجازه رفتن به درس را ندارد، اما از علاقه اش به درس کاسته نشده است. او از حکومت سرپرست می خواهد که در سال جدید اجازه آموزش را برای دختران بدهد.
فاطمه در این مورد می‌گوید:« از حکومت می‌خواهیم هرچه زودتر در تصامیم خود تجدید نظر کند و درهای آموزش را به روی دختران بگشاید. همچنین زنان می توانند به کار خود ادامه دهند تا بتوانند در آبادی کشور سهم بگیرند.»
فعالان حقوق زنان نقش زنان را در پیشرفت کشور مهم می‌دانند، اما به دلیل بسته شدن دروازه های تعلیم و تحصیل، دختران مجبور به ازدواج در سنین پایین شده اند.
مژده عزیزی، مدافع حقوق زنان می‌گوید:« وقتی دختران می بینند دروازه های مکاتب و پوهنتون ها بسته است و هیچ امیدی به باز شدن آن نیست، والدین مجبور می شوند دخترانشان را در سنین پایین به ازدواج دهند.»
از سوی دیگر، کارشناسان سیاسی معتقدند که آموزش دختران برای آبادی کشور مؤثر است و از حکومت سرپرست می‌خواهند که خواسته های مشروع مردم و جهان را بپذیرد تا دنیا برای تعاملات رسمی با افغانستان پیش قدم شود.
سمیر انگار، کارشناس روابط بین الملل می‌گوید:« خواسته های مشروع مردم افغانستان باید پذیرفته شود و مقامات حکومتی در سیاست های خود بازنگری کنند تا زمینه تعامل با جهان فراهم شود.»
سلیم پیگیر، تحلیلگر سیاسی می‌گوید:« باید تصمیم عاجل بگیرند تا دروازه های مکاتب و پوهنتون به روی دختران باز شود و با این کار می توان از انتقاداتی که همیشه متوجه مسوولین امارت اسلامی است جلوگیری کرد.»
اگرچه حکومت سرپرست در مورد آموزش دختران و اعلامیه مشترک برخی کشورها چیزی نمی‌گوید، اما قبلاً گفته بود تلاش می شود تا به دختران اجازه آموزش داده شود.
اما در ادامه این تلاش ها، شیرمحمد عباس ستانکزی، معاون سیاسی وزارت امور خارجه به تاریخ ۱۸ ماه جنوری از ادامه ممنوعیت آموزش دختران انتقاد کرد و این اقدام را نسبت به نیمی از جامعه بی عدالتی خواند.
