موج جدید تنش میان افغانستان و پاکستان پس از حملات هوایی پاکستان بر ولسوالی برمل ولایت پکتیکا در ۲۴ دسمبر سال گذشته میلادی شدت گرفت. در این حمله به حدود ۹۰ تن تلفات وارد شد.
حکومت سرپرست این حملات را محکوم کرد و آن را تجاوز آشکار به خاک افغانستان خواند. وزارت دفاع ملی گفت، در پاسخ به حمله پاکستان، برخی از اهداف را در آن سوی خط فرضی دیورند هدف قرار داده است.
رانا ثناالله، مشاور نخست وزیر پاکستان اخیرا طی مصاحبه ای با رسانه های پاکستانی، از حمله هوایی پاکستان دفاع کرده گفته است، پاکستان حق دارد برای دفاع از خود به افغانستان حمله کند.
وی افزوده است:« تا جای که خط فرضی موضوع مربوط به سرحد است، پس به این صورت است که طبق اصول بین المللی اگر از هر جایی خطر تهدیدی برای شما وجود داشته باشد و یا علائم و تدارکاتی از آنجا دیده شود؛ پس این حق شماست که برای حفاظت از خود علیه آن اقدام کنید.»
ثناالله همچنان گفته است، نظامیان پاکستان تمامی تهدیدات دو طرف خط فرضی دیورند را که به گفته وی امنیت این کشور را تهدید می کند، از بین خواهد برد.
پیش از این جمعه گذشته، شهباز شریف، نخست وزیر پاکستان نیز در نشستی این حمله را پاسخ دندان شکن خوانده بود.
پاکستان همیشه ادعا کرده است که جنگجویان تی.تی.پی از خاک افغانستان برای حمله به اهداف در پاکستان کار گرفته و جنگوجان را به آن طرف خط فرضی دیورند می فرستد؛ ادعایی که امارت اسلامی همواره آن را رد کرده و می‌گوید در آینده به تجاوز نظامی پاکستان به افغانستان پاسخ محکمی خواهد داد.
شیرمحمد عباس ستانکزی، معین سیاسی وزارت امور خارجه می‌گوید:« مشکل هر چه است در کشور خودشان است، مردم خود شان در مقابل اش به جنگ هستند. مردم که امروز در مقابل آنها به هر نامی می جنگند، مردم ما نیستند، مردم خودشان هستند؛ با مردم خود بنشینید و مشکل را حل کنید. اگر نمی توانید مشکل را حل کنید، مقصر دانستن افغانستان و امارت اسلامی در این امر غیرقابل قبول است.»
اما طبق قوانین بین المللی، این اظهارات پاکستان که حمله به افغانستان را حق خود می‌داند، تا چی حد به جا است؟
عزیز معارج، تحلیلگر سیاسی می‌گوید:« آنها همه چیز را شکسته اند، حتی تفاهم نامه که بین دو کشور صورت گرفته بود، برای منافع خود زیر پا گذاشته اند و از هر وسیله ای برای منافع خود استفاده می کنند. حالا می گوید اصول جهانی، البته اشاره به کنوانسیون ویانا یا فصل هفتم منشور ملل متحد است، یعنی اینکه من به افغانستان حمله می کنم تا دشمنانم یا کسانی را که از آنجا به من حمله می کنند، نابود کنم. این کنوانیسیون و منشور شرایط خاص خودشان را دارد.»
برخی دیگر ادامه درگیری میان افغانستان و پاکستان و وخامت روابط را به ضرر هر دو کشور می‌دانند.
طاهر خان، خبرنگار آزاد در پاکستان می‌گوید:« این تصور وجود داشت که این تنش و درگیری باید کاهش یابد. بنا براین، ممکن است کمی زمان ببرد؛ چون از قبل هم بی اعتمادی وجود داشت و در این موارد اختلافات با این حادثه (حمله به خاک افغانستان) بیشتر شد. ببینید پاکستان و افغانستان با حالتی مواجه هستند که روابط تحت فشار است و خراب است، اما این وضعیت تا کی ادامه خواهد داشت؟»
با توجه به اثرات منفی بدتر شدن روابط سیاسی بین دو کشور، سیاستمداران دو طرف به ویژه سیاستمداران افغان خواهان حل مشکلات موجود میان دو کشور از طریق صلح و گفتگو اند.
