مسوولین لیسه پسرانه شولانه، ولسوالی چپرهار ولایت ننگرهار می‌گویند، ۱۳ دوره متعلم را از صنف دوازدهم فارغ کرده اند.
به گفته مسوولین این مکتب، با این همه فراغت ها، هنوزهم برای مکتب خود ساختمان تدریسی ندارد و دانش آموزان آن در فضایی نامناسب زیر آسمان آبی درس می خوانند.
واصل خان زهیر، مدیر لیسه شولانه می‌گوید:« روند تدریس ما در فضای باز جریان دراد و در زمان باد و باران با مشکلات زیادی مواجه می شویم. در باد و باران، درس ما نا تمام می‌ماند و در تابستان دانش آموزان ما را آفتاب می‌سوزاند و در زمستان سردی هوا. این زمین بسیار سرد است، اگرچه سترنجی داریم اما کافی نیست و دانش آموزان نمی توانند روی زمین بنشینند و درس بخوانند.»
مولوی فضل الله، یکی از معلمان این مکتب می‌گوید:« فضای آزاد است، خودتان می بینید. اتاق وجود ندارد و این خیمه هم به هیچ حساب می‌شود. اینجا هیچ امکانات وجود ندارد، در گرمی از آفتاب و در سردی از سرمای زیاد می‌سوزیم. به همین دلیل دانش آموزان ما با مشکلات زیادی مواجه هستند.»
علاوه بر معلمان، دانش آموزان این مکتب قدیمی نیز شکایت دارند و می‌گویند، به دلیل نداشتن ساختمان و چهاردیواری نمی توانند به درستی درس بخوانند و به همین دلیل از حکومت سرپرست می خواهند ساختمان مناسبی بسازد و امکانات آموزشی را فراهم کند.
ابراهیم یکی از دانش‌آموزان لیسه شولانه می‌گوید:« از مقامات و نهادهای حکومتی می‌خواهیم که ساختمانی برای ما بسازند تا درس‌ها به درستی ادامه یابد.»
حمزه یکی دیگر از دانش آموزان این مکتب می‌گوید:« امیدواریم حکومت برای مکتب ما تعمیر و چهاردیوالی بسازد تا بتوانیم به خوبی به دروس خود ادامه دهیم.»
مسوولین ریاست معارف ننگرهار نیز مشکل نداشتن ساختمان در برخی مکاتب را می پذیرند، اما می‌گویند، موفق شده اند برای ۵۷ درصد مکاتب این ولایت سرپناه و ساختمان بسازند.
آنها می‌افزایند، ۴۳ درصد باقی مانده مکاتب هنوزهم سرپناه ندارند.
به گفته آنها، از طریق یک مکانیزم منظم، به همت حکومت و موسسات کمک رسان ساختمان های را برای مکاتبی که دانش آموزان در حال حاضر در فضای باز درس می‌خوانند، می سازند.
اول گل ابو ذاهد، معاون تضمین و کیفیت ریاست معارف ننگرهار می‌گوید:« تمام تلاش ما ایجاد یک معارف متعادل است. بیشتر آنها مناطق دورافتاده سرحدی است، تمویل کنندگان و دونرها و کسانیکه به دلیل نبود امنیت در گذشته بهانه و تظاهر می کردند و برای همین مناطق محروم باقی ماندند، اما اکنون تمرکز بر این مناطق محروم است و به آنها توجه می‌شود، انشالله ساختمان هم برای شان ساخته می شود.»
در ولایت ننگرهار، به غیر از نبود سرپناه و چهاردیواری، کمبود کتاب درسی یکی دیگر از مشکلاتی است که روند یادگیری دانش آموزان را با مشکل مواجه کرده است.
