در ادامه واکنش ها به مسدود ماندن مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم، رئیس اتحادیه مکاتب خصوصی افغانستان، آموزش دخترانه را در پیشرفت کشور مهم دانسته و از امارت اسلامی می خواهد که برای دختران نیز مانند پسران زمینه آموزش را فراهم سازد.
عظیم میدانوال رئیس این اتحادیه میگوید، دوری از مکتب بر روحیه دختران تأثیر منفی گذاشته است.
میدانوال میگوید:« هر روز که می‌گذرد، میبینیم دخترانی که از آموزش محروم اند، وضعت شان بسیار بدتر شده است. خواست ما از نظام اسلامی این است، قسمیکه قرآن می گوید اقرا بااسم ربک… بخوان به نام الله. تقاضا داریم برای سال تحصیلی ۱۴۰۴ درب مکاتب را به روی دختران و خواهرانمان باز کنند.»
معلمی به نام شیبا میگوید:« دانش آموزان ما از صنف ششم فارغ شدند و بسیار ناامید و گریان به خانه رفتند. به همین دلیل ما نیز بسیار غمگین هستیم.»
رئیس اتحادیه مکاتب خصوصی افغانستان همچنین میگوید، در حال حاضر نزدیک به یک و نیم میلیون دانش آموز دختر در مکاتب خصوصی، لیسه و ابتدایی در کشور درس می‌خوانند.
به گفته میدانوال، در حال حاضر در تمام کشور ۳۵۰۰ مکتب خصوصی، لیسه و ابتدائیه فعال وجود دارد.
دانش آموزان دختر نیز همین خواست را دارند و می‌گویند، امیدوارند در سال تعلیمی آینده از آموزش باز نمانند.
شیبا حمیدزی در زمان به قدرت رسیدن امارت اسلامی دانش آموز صنف ششم بود. با اینکه می‌داند برای صنف بالاتر از ششم اجازه آموزش داده نمی‌شود، اما بازهم علاقه اش به آموزش کم نشده است.
شیبا از حکومت سرپرست می‌خواهد که مکاتب دخترانه را هر چه زودتر باز کند.
شیبا، دانش آموزمی‌گوید:« از امارت اسلامی می خواهم مکاتب را تا صنف دوازدهم باز کند. من می خواهم در آینده داکتر شوم.»
دانش آموز دیگری به نام بی بی زینب میگوید:« از امارت اسلامی می خواهم مکاتب از صنف هفتم تا دوازدهم را باز کند، زیرا امسال آخرین سال ما است و من می خواهم در آینده داکتر شوم.»
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی امارت اسلامی نیز آموزش را حق اساسی همه شهروندان می‌داند و میگوید، تلاش ها برای فراهم کردن زمینه آموزش برای دختران جریان دارد.
مجاهد می‌افزاید:« گفتم امر ثانی، یعنی تا فرمان دوم در حال تعلیق هستند. ثانیاً طبیعی است که در این مورد خواست ها و اختلاف نظرها وجود داشته باشد. اگر کسی جامعه افغانستان را به دقت مطالعه کند، برایش روشن می شود که در این مورد اختلاف نظر وجود دارد و با توجه به این تفاوت، باید از نکات بحث برانگیز پرهیز کرد. از طرفی، نیاز هست و قابل درک. اشاره کردم که راه حل های برای این مشکل وجود دارد.»
این در حالیست که پیش از این روزماری دی کارلو معاون سرمنشی سازمان ملل متحد گفته بود، موضوع حقوق بشر و آموزش دختران در افغانستان فقط یک مسئله داخلی نیست، زیرا افغانستان در این موضوع تعهد بین المللی دارد.
