شش میلیون دالر در یک کارخانه لبنیات در ولایت ننگرهار سرمایه گذاری شده است و روزانه حدود ۲ هزار لیتر شیر را برای تولید محصولات لبنی پروسس می‌کند.
به گفته مسوولین این کارخانه، ده ها تن به صورت مستقیم و غیرمستقیم در این کارخانه کار می‌کنند و لبنیات تولید شده بازار فروش خوبی در شهر جلال آباد دارد.
عزت الله احمدی، مسوول لابراتوار این کارخانه می‌گوید:« موتر های توزیع کننده ما در شهر گردش می‌کنند، همچنین محصولات خود را به برخی مغازه ها می دهیم. ما در اینجا لبنیات مختلفی از جمله ماست، پنیر، قیماق، مسکه، دوغ و چکه تولید می کنیم.»
همزمان با این، مقامات محلی ننگرهار می‌گویند، در حال حاضر ۴ کارخانه پروسس لبنیات در این ولایت فعالیت دارند که ۱۰ تن شیر از تمام ولسوالی ها برای پروسس به آنها آورده می‌شود. به گفته آنان، این کارخانه ها تقریبا می توانند نیازهای مردم ننگرهار را تامین کنند.
محمد ولی محسن، رییس زراعت، آبیاری و مالداری ننگرهار می‌گوید:« مراکز کوچک جمع آوری شیر نیز در ولسوالی ها ایجاد شده است. در ننگرهار روزانه حدود ۱۰ تن تولید داریم که برای ولایت ننگرهار کافی است.»
با این وجود، صاحبان کارخانه های لبنیات از حکومت سرپرست خواسته های دارند.
آنها می‌گویند، حکومت سرپرست باید علاوه بر کمک در زمینه های مختلف، تعرفه شیر خشک وارداتی از خارج را افزایش دهد.
خالد خان نعمت، صاحب یک کارخانه می‌گوید:« هنوز با مشکلات بزرگی مواجه هستیم. اگر سطح شیر خشک از نظر کمی کاهش یابد، یعنی به اندازه نیاز افغانستان وارد شود یا به همان اندازه رها شود و بقیه متوقف شود، یا اگر تعرفه آنقدر افزایش یابد که قیمت شیر خشک و تازه یکسان شود، تا کشاورزان و کارخانه‌ها روی پای خود بایستند.»
صاحبان کارخانه های پروسس لبنیات در حالی این اظهارات را مطرح می کنند که در حال حاضر حکومت سرپرست تعرفه شیر خشک وارداتی از کشورهای خارجی را از ۵ درصد به ۳۰ درصد افزایش داده است، اما کارخانه داران می‌گویند، کشورهای صادراتی قیمت شیر خشک خود را کاهش داده اند و به دلیل آن نمی‌توانند با آن مقابله کنند.
