در ادامه فعال سازی مجدد فابریکه ها و ساحات تولیدی قدیمی، این بار سیلو ولایت بلخ پس از دهه ها دوباره اقدام به ذخیره سازی گندم کرده است.
مسوولین این سیلو معتقد اند که امسال تا ۳ هزار متریک تن گندم جمع آوری و ذخیره خواهند کرد.
عبدالباری نصرت، رییس سیلو بلخ میگوید:« پس از بازسازی و فعال سازی سیلو بلخ، ذخیره سازی ۳ هزار و ۳۶ تن گندم مورد تایید امیرالمومنین قرار گرفته و در حال حاضر حدود ۱ هزار و ۵۰۰ تن گندم ذخیره شده اند و بقیه در راه هستند.»
شیرعلی، مسوول خرید گندم در سیلو بلخ میگوید:« در قدم نخست باید گندم مورد نیاز خود را از دهقانان بخریم تا پس از خرید گندم از ما، تشویق شوند که در آینده گندم بیشتری بکارند و نگویند که قیمت گندم در بازار پایین است. ما این گندم را ۳۰ تا ۴۰ افغانی بالاتر از قیمت بازار می خریم و هزینه ترانسپورت و بارگیری و تخلیه را نیز می پردازیم. خلاصه تمام هزینه های اضافی کشاورزان را به قیمت اصلی گندم اضافه می کنیم و سپس محاسبه می کنیم.»
انبار گندم، معاینات خانه و نان پختن از وظایف اصلی سیلو بلخ است.
به گفته مقامات، روزانه ۳ هزار نان در این سیلو پخته شده و به شفاخانه های دولتی شهر مزارشریف توزیع می شود.
یکی از کارمندان سیلو بلخ میگوید:« نان از سوی بخش خدمات سیلو به شفاخانه ها توزیع می شود. نان ما صد درصد پاک و با کیفیت است و نان داش است نه تندور، به همین دلیل پاک است و کیفیت خوب دارد.»
از سوی هم مسوولین وزارت زراعت، آبیاری و مالداری میگویند، هدف از ذخیره سازی گندم در سیلوهای بلخ جلوگیری از گرانی گندم و احتکار در آینده است و همچنان ذخیره نمودن گندم در داخل کشور است.
راشد زازی، نماینده این وزارت میگوید:« جای خوشحالی است که در مزارشریف سیلو وجود دارد و با روی کار آمدن مجدد امارت اسلامی فعالیت خود را از سر گرفته است. گندم از کشاورزان، دوکان داران و تجار به اینجا می آورده می شود و در این سیلوها ذخیره می شود. این کار برای جلوگیری از افزایش قیمت و احتکار انجام می شود و همچنین در صورت مواجهه مردم با حوادث طبیعی، این گندم توسط وزارت زراعت به صورت رایگان در اختیار آنها قرار می گیرد.»
سیلوی بلخ در سال ۱۳۶۲ ساخته شد، اما به دلیل بی توجهی و کمبود منابع در طول چندین دهه جنگ، برای مدت طولانی غیر فعال بود.
در حال حاضر دو سال از آغاز مجدد کار سیلوی مذکور می گذرد و در کنار آن زمینه کار برای ده ها نفر نیز فراهم شده است.
