اداره بازرس ویژه ایالات متحده برای بازسازی افغانستان (سیگار) در گزارش سه ماهه خود که در ۱۳۵ صفحه و شش فصل منتشر شده، به بسیاری از موارد اشاره کرده است.
جان سپکو رییس اداره سیگار در این گزارش از پایان یافتن فعالیت این اداره در افغانستان پس از ۱۶ سال فعالیت خبر داد.
وی در یادداشت خود به کانگرس امریکا و وزارت های امور خارجه و دفاع، دلیل اصلی این کار را کاهش چشمگیر کمک های امریکا به افغانستان همزمان با روی کار آمدن امارت اسلامی دانست.
به اساس این گزارش، این اداره بدون اجازه کانگرس امریکا نمی توانند به طور یکجانبه و خودسرانه فعالیت خود را در افغانستان متوقف کنند، اما کمبود بودجه آنها را مجبور به این کار کرده اند.
در این گزارش، به قول سپکو گفت شده است:« در رابطه با بخش سیگار، پس از تسلیم بودجه سالانه خود به اداره مدیریت و تمویل، پیشنهاد دادم تا عملیات نظارتی سیگار در افغانستان تا ۳۰ سپتمبر ۲۰۲۵ متوقف شود. پیشنهاد بسته شدن امور سیگار منعکس کننده واقعیت های جیوپولیتیک و به قدرت رسیدن طالبان و کاهش کمک های ایالات متحده به افغانستان است.»
به اساس گزارش سیگار، از ۱۵ اگست ۲۰۲۱، ۸۲ درصد کاهش در کمک های اختصاص یافته برای بازسازی آمده است.
بر اساس این گزارش، رقم این کمک ها قبل از سقوط ۶.۶۸ میلیارد دالر بود، در حال که این رقم پس از ورود حکومت سرپرست تا ۳۰ سپتمبر سال جاری به ۱.۲۱ میلیون دالر کاهش یافته است.
همچنین در این گزارش، قانون اخیر وزارت امربالمعروف در مورد افغان ها و به ویژه زنان، نقض آشکار حقوق بشر خوانده شده و به گفته آنها، مداخله و کنترول در زندگی عامه و خصوصی مردم عادی افغانستان افزایش یافته است.
در بخش از این گزارش آمده است:« سه سال پس از به دست گرفتن قدرت در افغانستان، طالبان با انتشار فرمان خود در ماه اگست گذشته آشکارا حقوق بشر را نقض کرده و بیش از پیش مشکلاتی را در زندگی عامه و خصوصی افغان‌ها ایجاد کرده است.»
علاوه بر این، در کنار ادعای ایجاد موانع برای کمک‌های بشردوستانه بین‌المللی توسط حکومت سرپرست، در این گزارش گفته شده که به همین دلیل و سایر دلایل مشابه، ۸۳ برنامه فعالیت‌های بشردوستانه در افغانستان به طور موقت بسته شده اند، سه مرکز به زور بسته شده و ۹ کارمند این مؤسسات نیز دستگیر شدند.
امارت اسلامی در مورد تصمیم سیگار و ادعاهای مشابه چیزی نمی گوید؛ اما وزارت اقتصاد کمک‌های بشردوستانه بین‌المللی را کوتاه مدت می‌داند و از سازمان‌ها و کشورهای کمک‌کننده می‌خواهد که به جای آن بر راه حل‌های اساسی تمرکز کنند.
عبدالرحمن حبیب، سخنگوی وزارت اقتصاد می‌گوید:« با وجود تغییرات اقلیمی از لحاظ اقتصادی در کنار آن محدودیت های مالی، توقف کمک های انکشافی از سوی جامعه جهانی، مسدود شدن ذخایر ارزی و کاهش کمک های بشردوستانه مواجه هستیم، اما همچنان شاهد دستاوردها از بعد اقتصادی هستیم. از آنجایی که کمک های بشردوستانه کوتاه مدت و موقتی است، از کشورهای خارجی و موسسات می خواهیم که روی راه حل های اساسی تمرکز کنند. آن پروژه ها و برنامه های که از نظر اقتصادی مفید و موثر هستند و باعث تقویت اقتصاد داخلی و ایجاد فرصت های شغلی می شود، روی دست گیرند.»
تحلیلگران اقتصادی ادامه فعالیت سیگار و نهادها و سازمان های بین المللی مشابه در افغانستان را مهم دانسته و معتقدند که توقف فعالیت آنها در شرایط کنونی ممکن است تاثیرات منفی داشته باشد.
محمد سلیم پیگیر، تحلیلگر اقتصادی می‌گوید:« توقف کمک های امریکا یا سیگار به مردم افغانستان به این معناست که مردم افغانستان در شرایط بسیار بدی گرفتار خواهند شد. کمک های بین المللی و امریکا در شرایط کنونی برای مردم افغانستان حیاتی است.»
شهسوار سنگروال، تحلیلگر اقتصادی می‌گوید:« سیاست اداره سیگار تا حد زیادی با سیاست ترامپ مرتبط است. اگر ترامپ مانند گذشته پول های که هفته ی یک بار یا چند بار به افغانستان می آید، اجازه دهد که همچنان به افغانستان سرازیر شود، من فکر نه میکنم که سیگار نیز کمک های خود را متوقف نماید.
اداره بازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان (سیگار) ۱۶ سال پیش در سال ۲۰۰۸ پس از تصویب کانگرس این کشور تأسیس شد. این اداره در چارچوب وزارت امور خارجه و دفاع امریکا فعالیت می کند و علاوه بر این وزارتخانه ها به کانگرس نیز پاسخگو است.
سیگار کمک های ارائیه شده توسط ادارات و وزارتخانه های مختلف امریکا در افغانستان را بررسی می‌کند و گزارش های ربعوار، ماهانه و سالانه را تهیه و به کانگرس ارائیه می‌کند.
