معاون وزارت شهدا و معلولین در گفتگو با شمشاد میگوید، در چهار و نیم دهه جنگ افغانستان خسارات جانی و مالی سنگینی به شهروندان افغانستان وارد شده است.
مولوی عبدالحکیم حقانی میافزاید، بیش از ۶۵۰ هزار یتیم، بیوه و معلول در تمام کشور به شمول اعضای حکومت قبلی و امارت اسلامی به ثبت رسیده اند.
به گفته حقانی، در یک سال گذشته 28 هزار زن بیوه، یتیم و معلول غیر مستحق شناسایی و از سیستم و دیتابیس حذف شدند.
حقانی میافزاید: « ۶۵۰ هزار ارقام زیادی برای یک کشور است. یعنی به دلیل جنگ ها و جهادها، به این اندازه کودکان بی پدر می مانند، زنان بیوه می شوند و بی سرپرست می شوند، یا جوانان اعضای گرانبهای وجود خود را از دست می دهند، این رقم بزرگی است؛ مخصوصا برای کشوری مثل افغانستان که جمعیت اش نسبت به بعضی از کشورها زیاد نیست. بخش چهلم مردم کشور ما بیوه، یتیم و معلول هستند. امسال ۲۸ هزار تن از این لیست حذف شدند، برخی از زنان بیوه نبودند، کودکان پدر داشتند و معلولان اصلاً معلول نبودند.»
معاون وزارت شهدا و معلولین نیز میگوید، مراحل شناسایی و ثبت نام خانواده های شهدا و معلولان تا ۹۸ درصد انجام شده است.
به گفته وی، در حال حاضر به تمام بیوه ها و یتیمان مستحق حکومت گذشته و امارت اسلامی هر شش ماه یک بار معاش داده می شود.
حقانی در این مورد میگوید:« هیچ کس در هیچ نظامی چیزی به خانواده نمی دهد، اما برای بیوه ها و یتیمان حکومت گذشته چیزی داده میشود که برای بیوه های و بتیم های اعضای امارت اسلامی داده میشود. امسال نیز امتیازات سه ماهه دوم سال در سه ماهه اول به این افراد داده شده است.»
حقانی همچنین بودجه جاری وزارت شهدا و معلولین را ناکافی دانسته و میگوید، اگر امارت اسلامی ۱۶ میلیارد افغانی بودجه اختصاص دهد، مشکلات خانواده های همه شهدا و معلولان برطرف می شود.
وی افزوده است:« اگر بودجه به ارزش ۱۶ میلیارد افغانی را تصویب کنند، انشاءالله هیچکس از مساعدت های ما محرم نخواهد ماند.»
در عین حال حقانی میگوید، تلاش ها برای ایجاد مراکز آموزش حرفه ای برای خانواده های شهدا و معلولان در تمام ولایات جریان دارد.
بر اساس اطلاعات وزارت شهدا و معلولین، مراکز آموزش مسلکی برای اطفال معلول و بی سرپرست در پایتخت فعال است و این وزارت در تلاش است تا مراکز دیگری را در سطح زون ها و ولایات ایجاد کند.
مسوولین این وزارت از سازمان های بین المللی می خواهند که کمک های خود را با سیاست یکجا نکنند و بدون ملاحظات سیاسی به کمک های خود ادامه دهند.