ده ها کودک در یک سرای ترمیم موتر در گردیز مرکز ولایت پکتیا به کار های شاقه مشغول اند.
این کودکان می‌گویند، برای حل مشکلات اقتصادی خانواده، بسیاری از کودکان از مکتب باز مانده اند و برای یادگیری حرفه به کار های شاقه رو آورده اند.
یک کودک کارگر به نام رحمت الله می‌گوید:« تا صنف سوم به مکتب رفته ام، وضع اقتصادی ما ضعیف بود، بنابراین این کار را شروع کردم. من دو سال است که این کار را انجام می دهم. اقتصاد ضعیف بود، بنابراین برای یادگیری کار به این شغل آمدم، از مکتب بیرون شده ام.»
کودک کا کارگر دیگری به نام همت می‌گوید:« من مستری هستم، به دلیل مشکلات اقتصادی اینجا کار می‌کنم، تا صنف چهارم هم درس خوانده ام.»
در عین حال برخی دیگر از کودکان نیز می‌گویند که به دلیل فقر به مکتب نمی روند و با پولی که از کار به دست می آورند نیازهای خانواده خود را تامین می کنند.
آنها امیدوارند که حکومت سرپرست برنامه های منظمی را برای آینده بهتر کودکان اجرا کند.
یک کودک کارگر به نام مسعود می‌گوید:« مشکل این است که باید برای خانواده خود نان پیدا کنیم. پدرم من را فرستاده که با بچه های دیگر نان پیدا کنم، به مکتب رسیدگی کرده نمی‌توانم.»
کودک دیگری به نام فضل الرحمن می‌گوید:« ما آرزو های در دل داریم، اگر نتوانیم چه کنیم؟ مکتب می‌خوانیم تا چیزی یاد بگیریم، ما از مجبوری کار می‌کنیم.»
از سوی مسوولین محلی اطمینان می‌دهند که با حمایت حکومت سرپرست و نهادهای همکار تلاش ها را در پکتیا آغاز کرده اند تا برای کودکانی که به کار سنگین مشغول هستند، تسهیلاتی ایجاد کنند تا علاوه بر حل مشکلات اقتصادی، بتوانند به آموزش خود ادامه دهند.
محمد یونس راشد، رییس اقتصاد پکتیا می‌گوید:« بسیاری از اطفالی که کار های شاقه انجام می‌دهند با مشکل مواجه هستند، بسیار را از لیست حذف کرده ایم و لیست های دیگر را نیز ارائه کرده ایم و در آینده نیز تلاش می کنیم که از سوی موسسات چنین فرصت ها برای شان ایجاد شود تا آنها از کار های شاقه رهایی یابند، مشکلات شان رفع شود و هم زمینه کار و درس برای شان فراهم شود.»
بر اساس معلومات ریاست کار و امور اجتماعی پکتیا، در حال حاضر تنها در گردیز مرکز این ولایت حدود ۵۰۰ طفل به کارهای سنگین مشغول هستند.
