تدویر این جرگه بزرگ قومی به تاریخ ۱۱ اکتوبر، سه ماه قبل توسط منظور احمد پشتین رهبر جنبش حفاظت پشتون ها در مراسم تشییع جنازه گیله من وزیر، یکی از اعضای برجسته این جنبش اعلام شد. هدف این جرگه جلوگیری از ظلم و ستم در پشتونخوا و مناطق قبایلی و درخواست عدالت و انصاف برای قوم پشتون است.
حکومت پاکستان برای جلوگیری از برگزاری این جرگه تلاش های انجام داد، به همین دلیل به تاریخ معین برگزار نشد.
تحلیلگران و سیاستمداران این جرگه تاریخی را برای سرنوشت آینده مردم پشتون مهم و تعیین کننده میخوانند.
عبدالغفور لیوال، سیاستمدار افغان میگوید:« این نشست و گردهمایی مهم است زیرا این بار مردم و قوم در نتیجه یک اقدام آگاهانه سرنوشت خود را رقم می زنند. مردمی که در آن سوی خط فرضی دیورند قرار دارند، دیگر نمی توانند با حکومت مستبد، اردو ظالم و ستمگر پاکستان زندگی کنند.»
تحلیلگران سیاسی از همه پشتون ها می خواهد که از این جرگه حمایت کنند و میافزایند، این جرگه سرشار از امید است و تاکید دارند جرگه برای حفظ حقوق مردم پشتون باید از حکومت پاکستان ضمانت بگیرد.
داکتر صادق حمید زوی، کارشناس سیاسی میگوید:« امیدهای زیادی برای این جرگه وجود دارد. اولین شعار و هدف جرگه، اجماع و اتحاد میان پشتون ها است و وقتی این کار به شکل واقعی شکل گرفت، آنگاه می توانند به تمام حقوق خود دست یابند و هر مشکل را از راه تدبیر حل کنند.»
عزیز معا رج، تحلیلگر سیاسی میگوید:« این کار خیلی خوب است که پشتون ها در آن سوی خط فرضی دیورند برای دفاع از حقوق خود بلند شدند. امید و انتظار می رود که جرگه برای احقاق حقوق جان باختگان تضامین و غرامت بگیرد.»
اگرچه حکومت پاکستان برای جلوگیری از این جرگه تلاش های زیادی کرد؛ اما منظور احمد پشتین رهبر جنبش تحفظ پشتون ها قبلا گفته بود که به هیچ قیمتی از برگزاری جرگه عقب نشینی نخواهد کرد.
پشتین در این مورد میگوید:« ما هرگز عقب نشینی نمیکنیم. در چنین مواقعی عقب نشینی بی غیرتی است. سرمان ما بورد اما آنرا خم نمیکنیم، شکست را میپذیریم اما غلامی را هرگز. ما نمی توانیم حکومت دیگران را بر سرزمین خود بپذیریم.»
این در حالیست که قبل از آغاز جرگه در ۱۱ اکتوبر چندین بار اشتراک کنندگان این جرگه مورد حمله پولیس پاکستان قرار گرفتند، و این حملات در کنار خسارات مالی سنگین، منجر به جان باختن و مجروح شدن ۲۰ تن هم شد.