حسن خان باشنده ولسوالی شیوه ولایت ننگرهار است که دو پسرش به نام های سودیس و انس در حین بازی با مهمات و مواد منفجر ناشده جان خود را از دست دادند و پسر دیگرش برای همیشه معلول شده است.
حسن خان در زمان وقوع این حادثه برای پیدا کردن کار به کشور دیگری رفته بود، اما پس از بازگشت دید که دو پسرش در این حادثه جان خود را از دست داده اند و دیگری به نام ابراهیم معلول شده است.
حسن خان میگوید:« آنها به کوه رفته بودند، یک بمب منفجر ناشده را به نام آهن کهنه با خود گرفتند و سپس به چیزی اصابت کرد و منفجر شده است. در این حادثه دو پسرم به شهادت رسیدند و ابراهیم برای همیشه معلول شده است.»
حسن خان میگوید، پسرش در حال حاضر در رنج است و نمی تواند نیازهای خود را برآورده کند.
وی جنگ گذشته را عامل این حادثه میداند و میگوید، جنگ گذشته در هر قریه و خانه ای ترس و ویرانی به جا گذاشته است.
وی میافزاید:« ابراهیم نمیتواند کاری انجام دهد و با مشکلات زیادی مواجه است؛ تا حدی که لباس های خود را پوشیده نمیتواند و برای پوشیدن لباس ها محتاج دیگران است.»
ابراهیم میگوید، زندگی اش پر از رنج است و حتی نمی تواند کتاب هایش را در حین رفتن به مکتب با خود ببرد. او از کودکان دیگر می خواهد که با اشیاء ناآشنا بازی نکنند.
ابراهیم میافزاید:« پیام من به کودکان این است که به چیزهای ناآشنا دست نزنند وگرنه مثل من معلول می شوند.»
مردم میگویند، با روی کار آمدن امارت اسلامی در کشور امنیت تأمین شده است و باید همه مناطق از وجود مهمات و ماین های منفجر ناشده پاکسازی شود تا جان مردم بار دیگر تهدید نشود.
