همه روزه تعداد زیادی از مردم برای روزمزدی در کنار سرک نزدیک چهارراه سردار مدد شهر قندهار تجمع می‌کنند که بسیاری از آنها تمام روز کار پیدا نمی‌کنند و دست خالی به خانه باز می‌گردند.
این کارگران از صبح تا شب می‌نشینند و به وسایط نقلیه عبوری نگاه می‌کنند که شاید آنها را برای کار با خود ببرند.
آنها می‌گویند که بیکاری روز به روز بیشتر می‌شود و نه تنها مردم قندهار بلکه از سایر ولایات نیز به امید کار به اینجا می آیند.
آنها از حکومت سرپرست می‌خواهند که زمینه کار دایمی را برای آنها فراهم سازد.
گلالی، یک تن از باشندگان ولایت قندهار می‌گوید:« از ماه رمضان و عید کار نکرده ایم، حتی پنج روز هم کار نکرده ام، هفت نفر در خانه هستیم و نمی‌دانم آنان را با چی سیر کنم. هر روز در هوای تاریک از خانه بیرون می‌شوم اما کار نیست. خواست ما از حکومت این است که برای ما چارهٔ پیدا کند. این خیمه را ببیینید، همه در اینجا هستند از مجبوریت.»
سید محمد، یکی از باشندگان وردک، می‌گوید:« دو ماه است که برای کار آمده ام، حتی در عید به خانه نرفتم؛ اما کار نیست و به دلیل کم کاری رنج زیادی می کشیم، مصارف خانه را برابر نمی‌توانیم. از حکومت می‌خواهیم که زمینه کار دایمی را برای ما فراهم سازد تا تمام این کارگران مشغول کار شوند.»
نورالله یکی دیگر از باشندگان قندهار می‌گوید:« خواست ما از حکومت این است که برای ما کار دایمی پیدا کند. ما را در یک کاری استخدام کند. در این شهر کاری نیست، شما می‌بینید که مردم در چوک ها بیکار هستند و تمام روز به این فکر هستند که چی کنند.»
افزایش بیکاری در ولایت قندهار به شدت قشر فقیر جامعه را تحت تأثیر قرار داده است.
مولوی محمد یوسف محمد، آمر کار ریاست کار و امور اجتماعی این ولایت می‌گوید که تلاش دارند تا برای افراد بیکار زمینه اشتغال دایمی فراهم کنند.
وی می‌افزاید:« بر اساس دستور ولایت به ریاست کار امور اجتماعی ۱۵۰۰ عریضه آمده است و ما بر اساس هدایت رئیس محترم ریاست، عریضه ۱۲۰ تن را زیر کار داریم؛ بنابراین ما تصمیم گرفته ایم برای همه کار پیدا کنیم و انشالله برای همه زمینه کار را فراهم می‌کنیم.»
مسوولین کار و امور اجتماعی قندهار می‌گویند که در چند ماه گذشته ده ها تن از آموزش های حرفوی فارغ التحصیل شده اند و دور دیگر آموزش های حرفوی در آینده نزدیک آغاز خواهد شد.
