شماری از کودکان بی سرپرست که در سرک های ولایت قندهار به کارهای شاقه مشغول هستند می‌گویند از امارت اسلامی می‌خواهند که زمینه آموزش حرفوی را برای آنها فراهم کند.
گران آغا، کودک ۱۵ ساله از چهار سال گذشته بدین سو موچی است، بزرگترین آرزویش رفتن به مکتب است، اما حالا در سرک ها بوت های مردم را می دوزد و رنگ می‌کند.
گران آغا می‌گوید که پدرش معتاد به مواد مخدر است و او در خانه سرپرست دیگری ندارد، به هیمن دلیل باید به خانه نان پیدا کند.
او می‌افزاید:« من بزرگ خانه هستم. در خانه ۱۲ نفر هستیم، کسی دیگر برای کار نیست، پدرم سال خورده است، من موچی هستم، دولت باید به من کمک کند تا به مکتب بروم و درس بخوانم.»
در کنار گران آغا، ایمل نیز از نعمت بزرگ پدرش محروم است و از صبح تا شام همراه با برادرانش در دوکان آهنگری اقلام مختلفی درست می‌کند.
به گفته وی، او روزانه ۱۵۰ تا ۲۰۰ افغانی درآمد دارد، اما نمی تواند مخارج روزانه خانه را تامین کند.
ایمل از حکومت سرپرست می‌خواهد که به او کمک کند یا با توجه به سنش شغلی آسان برای او فراهم کند.
ایمل می‌گوید:« از دولت می‌خواهم برای ما زمینه کار را فراهم کند. تمام روز این کار سنگین را انجام می‌دهم، شب ها گوش هایم درد می‌کند. برای ما زمینه کار بهتری را فراهم کنید تا از این کار های شاقه رهایی یابیم و برای خانواده خود از طریق یک کار بهتر روزی پیدا کنیم.»
هزاران کودک در قندهار در حال حاضر در کارخانه های خشت پزی، ورکشاپ های موتر و موترسایکل و سایر مکان های مختلف به کار سخت مشغول هستند.
كارشناسان امور كودكان نيز درگير شدن كودكان را به کار های شاقه نگران كننده می‌دانند و می‌افزايند كه بايد از اين كودكان حمايت شده و زمینه آموزش های حرفوی به آنها فراهم شود.
حافظ احمد نعمانی، مدافع حقوق کودکان می‌گوید:« دولت باید به این کودکانی که به کارهای شاقه مشغول هستند توجه کند، زمینه آموزش های حرفوی را به آنها فراهم سازد تا کودکان مطابق توان خود کار کنند.»
هرچند تعداد کودکانی که در قندهار در سرک ها مشغول کارهای شاقه هستند معلوم نیست اما مولوی محمد یوسف محمد آمر کار ریاست کار و امور اجتماعی این ولایت می‌گوید که در دو سال گذشته صدها کودک را از سرک ها جمع آوری کرده اند و به مراکز آموزشی و پرورشی دولتی شامل کرده اند.
محمد می‌افزاید:« همه کودکانی که در قندهار مشغول کار های شاقه بودند، برای همهٔ شان کار پیدا کرده ایم، بعضی های را به کودکستان فرستاده ایم، بعضی های را به پرورشگاه ها فرستاده ایم و بعضی دیگر را به مدارس و یتم خانه ها شامل کردیم. تعداد بسیار کمی باقی ماند، بقیه همه مشغول هستند. در عینو مینه، یتیم خانه ای را که اعراب ساخته اند، در آنجا به ۷۰۰ یا ۸۰۰ کودک آموزش می‌دهیم و آنها را تربیت می‌کنیم.»
بر اساس آمار وزارت کار و امور اجتماعی، بیش از یک میلیون کودک در سراسر کشور مشغول کار های شاقه هستند.
