سازمان ملل متحد، سازمان عفوه بین الملل، سازمان بین المللی پناهندگان سازمان ملل متحد و بسیاری از کشورها از اخراج اجباری پناهجویان افغان از پاکستان ابراز نگرانی عمیق کرده و این اقدام اسلام آباد را خلاف اصول بین المللی پناهجویان خوانده اند.
عبدالجبار تخاری، قونسل افغانستان در کراچی در پاسخ به سوالی میگوید که در ۸ ماه گذشته بیش از هزار تاجر و سرمایه گذار افغان سرمایه خود را به افغانستان انتقال داده اند و به سرمایه گذاران افغان مقیم این کشور اطمینان داده است که تسهیلات لازم برای سرمایه گذاری در افغانستان فراهم شده است و میتوانند در کشور خود سرمایه گذاری کنند.
تخاری میافزاید:« بر اساس برآوردها نزدیک به هزار تاجر افغان سرمایه و تجارت خود را به افغانستان انتقال داده اند.»
وی در مورد پناهجویان گفت، پاکستان آن دسته از مهاجرین افغان را که دارای مدارک به نام (ای.سی.سی) یا کارت شهروندی افغان باشند، به کشور باز می گرداند.
به گفته وی، از آغاز مرحله دوم اخراج اجباری پناهجویان افغان تا اکنون، ۶۰۰ هزار افغان به اجبار اخراج شده اند.
تخاری میگوید:« تا کنون ۴۲۵۱ افغان به شمول ۲۳۰ زن و ۳۵۰ کودک با هزینه امارت اسلامی به کشور بازگشته اند و اکنون کمتر از ۴۰ زندانی داریم، اینها هم افرادی هستند که به صورت غیرقانونی دستگیر شده اند. و پرونده حدود ۲۰ تن آنان بررسی شده است و ممکن است آنها را قبل از عید به کشور بفرستیم، اگر نه، پس از عید آنها را می فرستیم.»
عبدالجبار تخاری در پاسخ به سوالی گفت، در یک سال گذشته چهار و نیم هزار زندانی افغان از زندان های پاکستان آزاد شده اند و حکومت پاکستان برای آزادی این زندانیان تلاش میکند که در نتیجه این تلاش ها بعد از عید قربان ۲۰ زندانی افغان آزاد و به کشور بازگردانده میشوند.
تخاری افزوده:« بسیاری از افغانها به کشورشان عودت کردند و نزدیک به ۶۰۰ هزار افغان به زور اخراج شدند؛ حالا افغانها به خواست خود به کشور شان میروند، زیرا حالا فهمیدهاند که پاکستان ما را اجازه نمیدهد و بهتر است با عزت به کشور ما بازگردیم.»
او در بخشی از این مصاحبه میگوید که تا حد امکان برای بازگشت مهاجرین آمادگی دارند و تلاش میکند در زمینه غذا، مسکن و پوشاک با آنها همکاری کند.
کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در گزارش جدید خود گفته است که تا پایان سال ۲۰۲۳ میلادی ۹.۱۰ میلیون تن در افغانستان بیجا شدند. بر اساس یافته های این بنیاد، این افراد در داخل افغانستان یا کشورهای همسایه آواره شده اند.