وضعیت گذرگاه چمن که در امتداد خط فرضی دیورند با ولسوالی سپین بولدک ولایت قندهار قرار دارد پس از گذشت چهار روز هم به حالت عادی بازنگشته است.
اعتراضات معترضان در چمن از ۸ ماه گذشته به دلیلی آغاز شد که حکومت پاکستان داشتن پاسپورت و ویزه را در دروازه سپین بولدک جبری کرد.
در حالی که سال ها از این راه به صورت عادی تردد صورت می‌گرفت اما مقامت پاکستانی تاکید دارند که این تصمیم تغییر نمی‌کند و فردی که از این راه عبور می‌کند باید اسناد قانونی داشته باشد.
خبرنگاران آزاد پاکستان در گفتگو با شمشاد می‌گویند که نیروهای پاکستانی به معترضان در منطقه کوژک بین کویته و چمن حمله کردند و به گفتهٔ آنها در نتیجه ۵۰ تن به شمول ۱۷ نظامی زخمی شدند.
طاهر خان، خبرنگار آزاد پاکستانی می‌گوید:« معترضان خلاف آنها اقدامات انجام داده بودند و حدود ۵۰ تن از هر دو طرف مجروح شدند، اخبار مربوط به کشته‌شدگان صحیح نیست؛ اما تعداد مجروحان زیاد است و سازمان دهندگان تظاهرات نیز دستگیر شده اند و از سه روز گذشته اوضاع آنجا خوب نیست. معترضان می‌خواهند بدون پاسپورت و ویزه از راه چمن تردد کنند و این اعتراض از ماه اکتوبر ادامه دارد اما حکومت درخواست آنها را نمی پذیرد.»
پیش از این معترضان چمن گفته بودند که مقامات پاکستانی به نام مذاکره، ۷ تن از رهبران اعتراضات را خواستند و آنها را به زندان انداختند و پس از آن نیروهای امنیتی پاکستان نیز به بهانه بازکردن راه به سوی معترضان تیراندازی کرده و خیمه های آنان را آتش زدند.
شاهدان عینی اسم مظلومیت مردم چمن را غزه می‌گذارند و می‌گویند اگر حکومت پاکستان مطالبات مردم چمن را نپذیرد این شکاف بیشتر می‌شود و به ضرر حکومت تمام می‌شود.
حکمت الله حکمت، یکی از شاهدان عینی می‌گوید:« اقدامات اردو پاکستان در پشتونخوا و امروز در چمن مشابه اقدامات اردو اسرائیل در غزه است. نظامی های که مردم خود را می‌کشند، شکست می‌خورند، نابود می‌شوند و در برابر مردم خود زانو می‌زنند. خواست ما این است که اردو انگریز امریکای پاکستان در برابر بلوچ ها، پشتون ها، کشمیری ها و سندی ها از خشونت و وحشی گری کار نگیرد، بلکه حق این مردم را به رسمیت بشناسد.»
اختر محمد راسخ، تحلیلگر نظامی، می‌گوید:« این اقدامات آنها برای پشتون ها و بلوچ ها غیرانسانی است که اکنون پشتون ها برای آزادی خود فریاد می‌زنند و بلوچ ها برای آزادی خود فداکاری می‌کنند؛ پس این وضعیتی که برای پاکستان پیش آمده به خاطر اقدامات خودشان است.»
شرکت کنندگان در تظاهرات هشدار داده اند تا زمانی که رهبران دستگیر شده آزاد نشوند و خواسته های آنها پذیرفته نشود، اعتراضات خود را گسترش خواهند داد.
اما اکنون سوال این است که حکومت پاکستان چرا حقوق مردم چمن را نمی‌دهد و همچنین چرا جهان در برابر خشونت های مداوم حکومت پاکستان سکوت اختیار کرده است؟
کمال ناصر اصولی، تحلیلگر سیاسی می‌گوید:« در شرایط کنونی ظلم و ستم و استبداد در چمن آن سوی خط فرضی دیورند ادامه دارد. این گونه اقدامات نشان می‌دهد که حکومت پنجاب یک حکومت سرکوبگر است و در مقابل مردم هیچ گونه رحم ندارد و تمام اقدامات آنها در تضاد با تمام کنوانسیون های بین المللی است. در این ۵۰ سال جهان باید چهره واقعی پاکستان را در افغانستان می‌دید، اما متاسفانه همچنان نشسته اند و هیچ حرکتی برای برقراری صلح در منطقه از سوی جامعه جهانی دیده نمی شود.»
معترضان چمن از جهان می‌خواهند که سکوت خود را در مورد اقدامات حکومت پاکستان علیه مردم چمن بشکنند.
این در حالیست که دو روز قبل رهبر جمعیت علمای اسلام پاکستان طی سخنانی در پارلمان این کشور گفت که خشونت های جاری در چمن راه حل نیست و حکومت پاکستان باید برای روشن کردن خواسته ها و شنیدن مشکلات معترضان هیأتی را از وزارت امور داخله تعیین کند.
