جنگ طولانی، اقتصاد ضعیف، بیکاری و آفات طبیعی در کشور زندگی کودکان و مادران افغان را با چالش مواجه کرده است و بسیاری از والدین امکانات توجه خوب به فرزندان شان را ندارند.
اداره بین المللی حمایت از کودکان (سیف د چلدرن) در گزارشی زندگی کودکان افغان را مستند کرده است.
در این گزارش گفته شده است، در سال جاری ۲۰۲۴، ۶.۵ میلیون کودک با ناامنی غذا روبرو هستند و در این میان از هر ۱۰ کودک ، ۳ کودک با گرسنگی مواجه هستند.
در بخشی از این گزارش آمده است:« سال جاری از ۶.۵ میلیون کودک در افغانستان، از هر ۱۰ کودک، ۳ کودک از ناامنی غذایی رنج می‌برند. سیلاب های اخیر در افغانستان، خشکسالی طولانی مدت و اخراج مهاجرن از کشورهای همسایه، کودکان افغان را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.»
در این گزارش، سیلاب ها و بارندگی های اخیر در شمال افغانستان مخرب خوانده شده و افزوده شده است که بیش از ۴۰۰ تن بر اثر این سیلاب های مرگبار جان خود را از دست داده اند و هزاران خانه و همچنین زمین های کشاورزی وسیع تخریب شده است.
بر اساس برآورد این سازمان در سال جاری ۲.۹ میلیون کودک زیر پنج سال دچار سوءتغذیه خواهند شد.
سازمان جهانی حمایت از کودکان همچنین اخراج اجباری افغان ها از ایران و پاکستان را از عوامل اصلی افزایش میزان گرسنگی ذکر کرده است.
در بخشی از این گزارش آمده است:« خشکسالی سه ساله در افغانستان، سطح بالای بیکاری و عودت بیش از ۱.۴ میلیون افغان از پاکستان و ایران بر خانواده‌ها که نیمی از آنها کودک هستند، تأثیر منفی گذاشته است.»
سیف د چلدرن در حالی این گزارش را در مورد ناامنی غذایی کودکان افغان منتشر می‌کند که بسیاری از خانواده ها نگران تامین مخارج شان هستند.
فعالان بخش کمک‌رسانی به کودکان می‌گویند، برای تثبیت وضعیت اقتصادی خانواده ها باید زمینه های کاری برای آنها فراهم شود تا از یک سو خانواده ها بتوانند به خوبی از فرزندان خود مراقبت کنند و از سوی دیگر گراف گرسنگی و سوء تغذیه کاهش پیدا کند.
کفایت الله قادری، مسوول موسسه اچ.بی.تی در افغانستان می‌گوید:« به نظر من راه حل این خواهد بود که ابتدا آنها را شناسایی کنیم که چی مشکلات خانوادگی دارند و با توجه به وضعیت شان بری آنها زمینه کار فراهم شود، اگر بیوه هستند، برای شان ماشین خیاطی یا زمینه کاری که انجام داده می‌توانند فراهم شود و اگر مرد هستند، باید برایشان زمینه کار فراهم شود. همچنین کودکانی که در بیرون کار می‌کنند باید در مکاتب شامل شوند.»
سوریا یوسفی، مسوول ارتباطات بنیاد سعید برای کودکان می‌گوید:« حکومت باید میکانیزمی برای بیرون رفت از این بحران ایجاد کند، که نکته مهم در این زمینه هماهنگی ملی و بین المللی برای کمک های بشردوستانه و همچنین ایجاد یک میکانیزم پایدار حیاتی است، مانند کمک های نقدی و غذایی و خانواده های که با بحران اقتصادی مواجه هستند، برای آنها در بخش کشاورزی زمینه کار فراهم شود، این راه ها می‌تواند موثر تمام شود و راه بیرون رفت از این بحران را فراهم کند.»
داکتر دوست محمد زدران می‌گوید:« اگر جهان و حکومت برای آنها زمینه کار را فراهم کند، تحریم ها بر حکومت افغانستان کاهش یابد؛ پس زمینه کار برای مردم فراهم می‌شود و سطح زندگی آنها افزایش می‌یابد.»
سیف د چلدرن گزارش یافته های خود را در مورد وضعیت کودکان افغان در حالی منتشر می‌کند که بر اساس معلومات برنامه جهانی غذا، در حال حاضر ۳ میلیون کودک در افغانستان به سوء تغذیه دچار هستند؛ اما آنها فقط می‌توانند به ۱.۳ میلیون آنها رسیدگی کنند.
