پایتخت قزاقستان برای نشست آتی سازمان همکاری شانگهای به هدف آمادگی، میزبان نشست وزرای خارجه کشورهای عضو این سازمان بود.
شرکت کنندگان در این نشست علاوه بر مسایل مشترک، در مورد وضعیت سیاسی، اقتصادی و امنیتی افغانستان نیز بحث و گفتگو کردند.
قاسم جومرت توکایف، رئیس جمهور قزاقستان خواستار توجه جدی به وضعیت کنونی افغانستان شد و افزود که برای غلبه بر بحران بشری در افغانستان از تلاش خود دریغ نخواهد کرد و بر فراهم کردن شرایط برای ثبات طولانی مدت تاکید کرد.
توکایف افزود:« تلاش ها برای جلوگیری از بحران بشری در افغانستان ادامه خواهد یافت و شرایط برای ثبات طولانی مدت فراهم خواهد شد. حمایت از ابتکار قزاقستان برای ایجاد یک مرکز توسعه بلندمدت برای آسیای مرکزی و افغانستان تحت رهبری سازمان ملل بسیار مهم است.»
اسحاق دار وزیر امور خارجه پاکستان در عین حال گفته است که حکومت افغانستان نباید اجازه دهد که از خاک این کشور علیه دیگران استفاده شود و ابراز امیدواری کرد که حکومت سرپرست برای مبارزه با گروه های مسلح گام های موثری بردارد.
به گفتهٔ دار، باید یک گروه تماس برای تحلیل مسائل مربوط به افغانستان تشکیل شود تا زمینه همکاری عملی در این زمینه ایجاد شود.
وی میافزاید:« جامعه جهانی باید تعامل معناداری با طالبان داشته باشد تا مشکلات اقتصادی حل شود. حاکمان افغانستان باید در افغانستان حکومت همهشمول ایجاد کنند و حقوق دختران و زنان را تامین کنند. من از حکومت طالبان میخواهم که دیگر اجازه ندهند گروه های مسلح از خاک افغانستان علیه دیگران استفاده کنند.»
افغانستان یکی از اعضای ناظر سازمان همکاری شانگهای است، اما نمایندگان حکومت سرپرست در نشست های این سازمان دعوت نمیشوند.
حال سوال این است که آیا چنین نشست ها بر وضعیت جاری افغانستان تأثیر خواهد گذاشت یا خیر؟
اختر محمد راسخ، تحلیلگر سیاسی میگوید:«خواست از طالبان هیمن بود که باید در مبارزه علیه تروریزم گام های سریع برداشته شود و افغانستان از مسیر جنگ و درگیری به سمت صلح حرکت کند، از آدرس افغان ها یک نظام همهشمول تشکیل شود تا در افغانستان فضای صلح ایجاد شده و آن چتر حفظ شود.»
سازمان همکاری شانگهای در سال ۲۰۰۱ توسط روسیه، چین، قزاقستان، قرغزستان، تاجکستان و ازبکستان در شهر شانگهای چین تأسیس شد و در سال ۲۰۱۷ هند و پاکستان نیز به این سازمان پیوستند.