به رسمیت شناخته شدن از سوی جهان یکی از عنصر مهم برای پایداری و توسعه حکومت های کشورها است که باید آنرا داشته باشند.
کارشناسان سیاسی بر این باورند، کشورهای که از سوی جهان به رسمیت شناخته شده اند، ترقی کرده، اقتصاد آنها تقویت شده، امنیت آنها به ثبات دایمی تبدیل شده و همچنین شهروندان شان از تمام حقوق بین المللی خود برخوردار هستند.
آنها می‌گویند کشورهای که حکومت هایشان از مشروعیت بین المللی محروم هستند با مشکلات شدیدی روبرو هستند، مردم آنها از پیشرفت دور مانده اند و متکی به کمک دیگران هستند.
به گفته کارشناسان، با وجو اینکه با آسیب دیدگان آفات طبیعی اخیر در کشور از سوی حکومت و سایر نهادها و موسسات خیریه رسیدگی صورت گرفت؛ اما اگر حکومت افغانستان با جهان روابط رسمی می‌داشت، تا کنون سیل کمک ها به افغانستان رسیده بود.
فیض محمد زلاند، استاد پوهنتون می‌گوید:« ما می بینیم که افغانستان اخیراً از آفات طبیعی رنج می برد، وقوع زلزله و اکنون افزایش سیلاب ها، وجود خشکسالی در گذشته، همه اینها به ما نشان می‌دهد که به رسمیت شناخته شدن از سوی جهان چقدر اهمیت دارد. اگر افغانستان یک حکومت به رسمیت شناخته شده می‌داشت، بسیاری از ابرقدرت ها و سازمان های بین المللی دست خود را برای حل این مشکلات دراز می‌کردند. ما که رسمیت نداریم، به عنوان یک جهت رسمی در بحث های بین المللی حضور پیدا نمی‌کنیم، بنابراین جهان نیز از کمک به ما خودداری می‌کند.»
نجیب الرحمن شمال، کارشناس سیاسی می‌گوید:« پذیرش اصول، قوانین و مقررات موجود در جهان برای به رسمیت شناخته شدن و توسعه روابط در سطح بین المللی، موردی است که حکومت ها از سوی مقامات بین المللی و کشورهای جهان به رسمیت شناخته می‌شود، برای توسعه روابط مفید تمام می‌شود و هر چالش که دارد به راحتی قابل حل است، مورد اعتماد جامعه بین المللی قرار می‌گیرد و جایگاه مهمی را در سطح بین المللی از آن خود می‌کند؛ اما متأسفانه کشورهای که قوانین، کنوانسیون ها و منشورهای سازمان ملل را قبول نکند، پس آشکار است که به رسمیت شناخته نمی‌شود، روز به روز به سمت انزوا می‌رود و با مشکلات سیاسی، اقتصادی، فقر و بیکاری دست و پنجه نرم می‌کند.»
کارشناسان بر این باورند که با توجه به شرایط کنونی افغانستان، لازم است که با جهان تعامل صورت گیرد و کشور ها بر اساس روابط رسمی یکبار دیگر در کابل حضور دیپلوماتیک داشته باشند و همچنان سفارت ها و قونسلگری ها دوباره در افغانستان فعال شوند.
خواست ها این است که در پرتو ارزش های اسلامی و ملی حکومت افغانستان با جهان تعامل داشته باشد.
شهزاده مسعود، کارشناس سیاسی می‌گوید:« به نظر من، شرایط این را ایجاب می‌کند که از طریق تعامل مثبت با جامعه جهانی که در آن منافع ملی و ارزش های اسلامی ما حفظ شود، باید روابط گسترش یابد. تا زمانی ما در چنین حالت قرار داریم که جامعه جهانی ما را به رسمیت نشناسد، همه دنیا در یک معامله است؛ پس باید تعاملی صورت گیرد که در آن در قدم نخست نفع افغان ها باشد و بعد نفع جهان.»
برخی دیگر می‌گویند که طرف افغانستان باید تمام خواسته های مشروع جهان را که با ارزش های اسلامی و ملی در تضاد نیست و به عنوان شروط به رسمیت شناسی مطرح شده است، عملی کند و بهانه های جهان در این زمینه را به پایان رساند و افغانستان یک بار دیگر جایگاه خود را ستیج بین المللی پیدا کند.
آنها می‌گویند که به غیر از این، مردم افغانستان با مشکلات دشوار دیگری نیز مواجه خواهند شد.
واحد فقیری، کارشناس سیاسی می‌گوید:« خواست های مشروع جامعه جهانی که آن احترام به حقوق بشر، احترام به حقوق زنان و تشکیل دولت همه‌شمول است، باید برای تمام این ها گام های مثبتی برداشته شود تا جهان ما را به رسمیت بشناسد.»
اما حکومت افغانستان همواره تاکید کرده است که خواهان روابط خوب و نزدیک با تمام جهان بر اساس احترام متقابل است و اطمینان می‌دهد که هیچ تهدیدی از خاک افغانستان متوجه هیچ کشوری نخواهد شد.
