مجله امریکایی فارین افیرز در آخرین شماره خود از چگونگی و نوعیت سیاست ها و فشارهای امریکا بر حکومت افغانستان انتقاد کرده است.
این مجله به قول از دو نویسنده خود نگاشته است که در دو و نیم سال گذشته گزینه های فشار امریکا مبنی بر «تعلیق تعامل رسمی و عدم به رسمیت شناسی» با حکومت سرپرست بیهوده بوده و گفته است که این کار نمی‌تواند حکومت سرپرست را منزوی کند.
این مجله بدون جزئیات از حکومت امریکا خواسته تا راه های جدیدی را برای اعمال فشار واقعی بر حکومت سرپرست در نظر بگیرد.
در مجله فارین افیرز آمده:« از دست رفتن اجماع در مورد انزوای دیپلوماتیک طالبان سوالات مهمی را برای واشنگتن و کشورهای حامی آنها ایجاد می‌کند. به رسمیت نشناختن طالبان دیگر ابزار تهاجمی معتبری نیست و اگر امریکا می‌خواهد شاهد تغییر در رفتار طالبان باشد، باید راه‌های دیگری برای رسیدن به اهداف خود بیابد.»
مجله فارین افیرز، از هند، چین، روسیه و ایران در سطح منطقه به عنوان کشورهایی یاد کرده که حکومت کنونی در این مدت روابط سیاسی و اقتصادی خود را با آنها گسترش داده است و همین مسئله فشارهای تحمیل شده از سوی غرب به ویژه امریکا را بی فایده کرده است.
اما ذبیح الله مجاهد سخنگوی امارت اسلامی بر تعامل و تفاهم با جهان تاکید دارد و اعمال هرگونه تحریم ها و فشارها را از سوی غرب مفید نمی‌داند.
مجاهد می‌گوید:« تجربیات ثابت کرده است که اعمال فشارها هیچ تغییری در افغانستان ایجاد نکرده، در گذشته فشارها به حدی رسید که اینجا حمله کردند، جنگ کردند، مردم را کشتند و ۲۰ سال جنگ را ادامه دادند، اما در نتیجه هیچ چیزی به دست نیاوردند؛ پس اکنون هم اعمال فشار نتیجه نمی‌دهد، تعامل و تفاهم خوب است و مهم تر از همه گفتگو باید شود، اگر امریکا با افغانستان هر مشکلی دارد، ما طرفدار گفتگو هستیم و توصیه ما به آنها این است که راه گفتگو را انتخاب کنید. فشارها فایدهٔ ندارد.»
در عین حال، شماری از تحلیلگران سیاسی نیز همین نظر را دارند و سیاست های متضاد که منجر به تضاد منافع می‌شود؛ به نفع هیچ طرفی نیست.
آنها همچنین از حکومت سرپرست می‌خواهند که خواسته‌های مشروع جهان که منعکس‌کننده خواسته‌های اکثریت مردم در داخل کشور نیز است را بپذیرد و از افزایش اختلافات جلوگیری کند.
برنا صالحی، تحلیلگر سیاسی می‌گوید:« به نظر من فشارها بر اقدامات امارت اسلامی تاثیری نداشته و نخواهد داشت، از سوی دیگر، این برای امارت اسلامی عادی شده که با وجود فشارهای ایالات متحده امریکا برنامه های خود را به خوبی انجام دهد و از روابطی که ایالات متحده امریکا با چین، روسیه و ایران دارد، بسیار فایده می‌کند.»
شهسوار سنگروال، تحلیلگر سیاسی، می‌گوید:« مسئله مهمی که امریکا با آن مواجه است، موضع چین و روسیه است که از امارت اسلامی در شورای امنیت سازمان ملل متحد دفاع می‌کنند و مسئلهٔ دیگر این هم بوده می‌تواند که امریکا در حال حاضر هیچ کسی در منطقه ندارد، منافعش در منطقه در خطر است؛ بنابراین آنها در تلاشند راه حلی بیابند که از یک طرف اعتماد امریکا را در منطقه حفظ کنند و از طرف دیگر منافع شان را از دست ندهند.»
این در حالیست که با به قدرت رسیدن امارت اسلامی، امریکا به هدف فشار بر حکومت سرپرست، تحریم های سیاسی و اقتصادی را وضع کرد و در این مدت در کنار عدم به رسمیت شناسی، حدود ۹ میلیارد دالر سرمایه افغانستان را نیز مسدود کرد.
اینها همه مواردی است که بار ها از سوی امارت اسلامی و تعدادی از کشورهای که روابط نزدیک با حکومت کنونی دارند؛ با انتقادات شدیدی مواجه شده است.
