قراراست که امروز دوشنبه (۱۲ ثور ۱۴۰۲) نشستی در دوحه پایتخت قطر در رابطه با افغانستان به رهبری انتونیو گوترش سرمنشی سازمان ملل متحد برگزار شود و نمایندگان حدود ۲۲ کشوردر آن برای اشتراک دعوت شوند.
ستیقن دوجاریک، سخنگوی سازمان ملل متحد دو روز قبل اعلام کرد که از نمایندگان امارت اسلامی برای اشتراک در نشست قطر دعوت نکرده است.
شماری از تحلیلگران سیاسی بر این باورند که اگر از حکومت افغانستان برای اشتراک دعوت نشود، این کنفرانس نه تاثیری بر وضعیت افغانستان داشته می‌تواند و نه مشکلات موجود را حل خواهد کرد.
آنها می‌گویند بهترین راه گفتگو رودررو با امارت اسلامی برای امنیت بین المللی است و بدون این، هیچ نشست و کنفرانسی نتیجه نخواهد داد.
هاتف مختار، تحلیلگر سیاسی میگوید:« اگر نماینده امارت اسلامی افغانستان در این کنفرانس دعوت نشود، این کنفرانس هیچ کمکی به مشکل افغانستان نخواهد کرد، امارت اسلامی در افغانستان یک واقعیت است این باید پذیرفته شود. اگر جهان می‌خواهد در مورد امنیت بین‌المللی در این منطقه صحبت کند، پس بهترین راه گفتگوی با امارت اسلامی است، در غیر این صورت تصامیم این کنفرانس برای ملت افغانستان قابل قبول نخواهد بود.»
تحلیلگران می‌گویند که اگر امارت اسلامی دعوت می شد، نمایندگان آن از نزدیک به انتقادات و سوالات بین المللی درباره حکومت پاسخ می‌دادند و با این کار، امور به سمت مثبت پیش می رفت.
آنها معتقدند که دلیل دعوت نکردن افغانستان به نشست قطر، برخی تصامیم سازمان ملل متحد در این نشست خواهد بود که شاید به نفع افغانستان نباشد.
سید اکبر آغا، رئیس شورای راه نجات میگوید:« خوب می‌شد اگر یک نفر از طالبان به آنجا رفته و نمایندگی افغانستان را می‌کرد و در مورد افغانستان وضاحت می‌داد. انتقاداتی که از حکومت بود به آنها پاسخ داده می‌شد تا امور در سمت مثبت به پیش می‌رفت و افغانستان از این مشکلات رها می‌شد.»
تحلیلگران می‌گویند که آنها اکنون از سازمان ملل متحد و شرکت کنندگان در نشست می خواهند که هنوز هم فرصت باقیست، امارت اسلامی را دعوت کنند و به رسمیت شناختن دولت افغانستان را بررسی کنند.
نجیب الله جامع، تحلیلگر سیاسی میگوید:« افغان ها انتتظار داشتند تا نماینده رسمی حکومت افغانستان در این نشست حضور داشته باشد، زیرا اگر نماینده حکومت نباشد، چگونه می‌توان افغانستان را به عنوان یک طرف مسوول خواند. و حضور نماینده حکومت شرایط خوبی را برای تعامل جهان و افغانستان فراهم کرده می‌تواند. خواست ما این است که نه تنها به نماینده افغانستان در این نشست وقت داده شود، بلکه به رسمیت شناختن افغانستان را در تعامل نزدیک با افغانستان در نظر بگیریم.»
همزمان، انتونیو گوترش، سرمنشی سازمان ملل متحد در اظهارات اخیر خود از کابل خواسته است تا تصامیم خود در خصوص آموزش و کار زنان را پس بگیرد.
گوترش برداشتن محدودیت های اعمال شده از سوی امارت اسلامی بر زنان را برای ارسال کمک های بشری مهم می‌داند.
وی افزوده:« لغوه تمامی اقدامات و تصامیم که حقوق کار زنان را محدود میکند برای میلیون ها تن در افغانستان که به کمک های بشری نیاز دارند ضروری است. افغان‌ها به کمک‌های فوری نیاز دارند و زنان در این بخش مهم هستند تا تضمین رسانیدن کمک ها حاصل شود.»
پس از ممنوعیت کار زنان در یوناما و سایر ادارات سازمان ملل متحد در افغانستان، جهان تهدید توقف کمک های خود را کرد.
اکنون نگرانی این است که اگر وضعیت به همین منوال پیش برود، فقط به مردم افغانستان زیان می‌رسد، وضعیت اقتصادی بدتر شده و بحران بشری گسترش می‌یابد که در آن زمان جلوگیری آن ساده نخواهد بود.
