زلمی خلیل زاد نماینده ویژه وزارت خارجه آمریکا در امور صلح افغانستان چند روز پیش برای سفر به افغانستان رفت و در دوحه در کنار مقامات قطری با هر دو تیم به طور جداگانه دیدار کرد.
خلیل زاد گفت: یکی از مزیت های توافق آمریکا و طالبان این است که برای اولین بار پس از 40 سال، طرف افغانستان برای گفتگو باز است.
خلیل زاد افزود: حقیقت این است که در 43 سال گذشته جنگ در افغانستان جریان دارد، بنابراین به این معنا نیست که بعد از رفتن ما وضعیت بدتر شود. علیرغم حضور ما در افغانستان، طالبان در چند سال اخیر دستاوردهایی داشته است. اگر با طالبان به توافق نمی رسیدیم، آنها میان خود به گفتگو نمی نشستند و این اولین بار در 43 سال گذشته است که در یک میز در مورد طرف های افغانستانی جنگ بحث می شود.
زلمی خلیل زاد در همان لحظه وارد ازبکستان شد و در گفت و گو با رسانه ها گفت که فشار نظامی آنها بر طالبان در سال های گذشته کارساز نبوده و از این رو گفتگو را بهترین راه خوانده است.
از سوی دیگر، ویس ناصری، تحلیلگر سیاسی، می گوید که سفرهای خلیل زاد برای پایان جنگ، آتش بس و توافق سیاسی نیست، بلکه برای خروج امن آمریکا از افغانستان است.
نصیری افزود: سفرهای خلیل زاد با هدف پایان دادن به جنگ، پایان دادن به کشتار، اعلام آتش بس و توافق سیاسی برای افغان ها نبوده و نمی توان در این زمینه قدمی برداشت. متأسفانه مأموریت خلیل زاد این بود که آمریکا را به سلامت از افغانستان خارج کند.
سفر خلیل زاد در حالی صورت می گیرد که تنها پنج درصد نیروهای خارجی که تعداد آنها کمتر از هزار نفر است در افغانستان باقی مانده اند.
علاوه بر این، طالبان طی دو ماه شماری از ولسوالی ها را تصرف کردند و جنگ را تشدید کردند که بر مذاکرات بین الافغانی سایه منفی انداخته است.
زلمی خلیل زاد تنها راه برون رفت از وضعیت کنونی را راه تفاهم بین طرف های افغان می داند.
Discussion about this post