د وروستیو جګړو له امله کابل ته له ولایتونو را بې ځایه شوې یو شمېر کورنۍ وايي، سختې شپې ورځې تیروي.
دا بې ځایه شوې کورنۍ وايي،پاکو اوبو،خوړو او درملو ته لاسرسی نه لري او شکایت کوي چې تراوسه یې لاسنیوی هم نه دی شوی.
یو تن بې ځايه شوی وايي:« زموږ مشکلات همدا دي،چې درې مياشتې کېږي،چې دلته راغلي يو، څو ځلې زموږ سروې تر سره شوه، خو مرستې راسره تر سره نه شوې.»
یو بل بې ځایه شوی بیا داسې وايي:« زه دغه غوښتنه غواړم،چې درې مياشتې زما په دې کمپ کې وشوې،نه ماته وړه څوک راکوي،نه زما پوښتنه څوک کوي. دلته يو سبا مړ کيږي، بل بېګا مړ کېږي، دومره نه شي کولای،چې د يوه وخت ډوډۍ ځانته تياره کړي.»
د دوی په خبره د سرپناه نه شتون او روغتيايي خدمتونو ته د نه لاسرسي له کبله د زیاتو کورنیو ماشومان په ډول ډول ناروغیو اخته شوي دي.
یو تن بې ځايه شوی وايي:« موږ غواړو،چې يو څو روپۍ مرسته تر سره شي. دا زما دوا ده، زه پرهېز يم، زه پيسې نه لرم،چې ګاز راوړم. زه له خلکو مرسته غواړم،خو هر څوک ځي او راځي.»
یو بل بې ځایه شوی وایي:«موږ ستونزه لرو،يو ماشوم چې شپږ کلن و، همدلته کمپ کې مړشو. يو بل سړی چې شپېته کلن يا اويا کلن و، د تخار په کمپ کې مړ شو. تقريباُ پنځه شپږ مړي موږ دلته لرو.»
د کډوالو او بېرته راستنېدونکو چارو وزارت هم د بې ځایه شویو ستونزې مني،خو وايي، دوه میاشتو کې یې له څلور زره زیاتو کورنیو سره مرستې کړي او ډېری کډوال یې خپلو کورونو ته ستانه کړي او هڅې یې پیل کړي،چې پاتې بې ځایه شویو سره هم مرسته وکړي.
د یاد وزارت د مطبوعاتو مشر مولوي عبدالمطلب حقاني وايي:« له دوی سره به په خپل کلي کې مرسته وشي، د هماغه مربوطه لارو څخه چې مرستې کېږي، يانې په خپل ولايت کې په خپل کلي کې يو داسې ژوند به ورته برابر شي، داسې مرستې به ورسره وشي،چې راتلوونکی ژوند يې ورسره ښه شي.»
کابل کې مېشتې دغه بې ځایه شوې کورنۍ وايي، د وروستیو جګړو پرمهال یې کورونه ویجاړ شوي او له اوسېدو وتلي دي.
د ملګرو ملتونو د بشري مرستو د همغږۍ ادارې په خبره، افغانستان کې اوس مهال د بې ځايه شويو او اړمنو شمېر تر ۱۸ ميلونو پورې رسيږي او په کار ده،چې ژر ورسره بشري مرستې تر سره شي.
