مشاور امنیت ملی امریکا در گفتگو با تلویزیون ان.بی.سی ادعا کرده است که پول اختصاص یافته برای کمک‌های بشری به افغانستان از طریق موسسات قراردادی سازمان ملل به دست مقامات حکومت سرپرست افغانستان می‌رسد.
والتز افزوده است، امریکا همچنین اسنادی دریافت کرده است که نشان می دهد مقامات حکومت سرپرست در قراردادهای بین سازمان ملل متحد و شرکای آن دخالت می‌کند و در نتیجه فرصت توزیع کمک های بشری به مردم خلاف نیازمندی به دست می آورند.
وی در این مورد گفته است:« بعید می دانم امریکایی ها از این امر حمایت کنند که بیش از ۳ میلیارد دالر از طریق پیمانکاران سازمان ملل به طالبان واریز می شود. این اقدام به طالبان این امکان را می دهد که چه کسانی از این کمک ها بهره مند شوند و چه کسانی از آن محروم شوند؟ ما بارها و بارها شواهدی از چنین مداخلات را ارائه کرده ایم.»
پیش از این سازمان ملل متحد گفته بود که در سال ۲۰۲۵ حدود ۲۳ میلیون افغان به کمک های بشری نیاز خواهند داشت.
اما مقامات حکومت سرپرست ادعای جدید مشاور امنیت ملی امریکا را رد کرده و اطمینان می دهند که بدون نظارت بر امور موسسات کمکی در کار آنها دخالت نمی کنند.
عبداللطیف نظری، معین مسلکی وزارت اقتصاد می‌گوید:« وزارت اقتصاد امارت اسلامی ادعای مشاور امنیت ملی امریکا را به شدت رد می‌کند. امارت اسلامی به هیچ وجه در توافقات سازمان ملل دخالت نمی کند. امارات اسلامی تلاش می کند تا شفافیت را در روند قراردادها عملی کند.»
تحلیلگران سیاسی اظهارات اخیر مایکل والتز، را تلاشی برای سیاسی کردن کمک های بشری در آینده می‌دانند، اما می‌خواهند که اثربخشی کمک های بشری بر مردم عام افغان تأثیر می‌کند؛ بنابراین، این کمک ها باید عاری از هرگونه ملاحظات سیاسی باشد.
اختر محمد راسخ، تحلیلگر سیاسی می‌گوید:« این واقعاً ظلم بزرگ در حق مردم افغانستان است؛ زیرا این پول از سوی جهان غرب به مردم فقیر افغانستان داده می‌شود تا برای مشکلات اقتصادی خود راه حلی پیدا کنند. من می گویم کاش طالبان به سازمان های بین المللی پیشنهاد می کردند که از این پول فایده نمی‌گرفتند.»
برخی دیگر کاهش وابستگی مردم عام افغانستان به کمک های خارجی را مهم دانسته و برای رسیدن به این هدف، از حکومت سرپرست می‌خواهند که فرصت های کاری را در داخل کشور بیشتر کرده و زمینه وسیعی برای سرمایه گذاری فراهم کند.
نورالله عزیز، تحلیلگر اقتصادی می‌گوید:« نباید زیاد به کمک های بین المللی تکیه کنیم و در عوض به دنبال راه های جایگزین باشیم. در افغانستان راه های زیادی وجود دارد، به عنوان مثال سرمایه گذاری در بخش های مختلف، توسعه بخش معدن، استفاده از ترانزیت از طریق خاک افغانستان و یا تجارت با کشورهای منطقه و همسایگان.»
پیش از این، اداره بازرس ویژه ایالات متحده امریکا برای بازسازی افغانستان (سیگار) با نشر گزارشی گفته بود که امریکا در سه سال گذشته به ارزش حدود چهار میلیارد دالر به افغانستان کمک کرده است.
