در حالی که از دو سال گذشته بدین سو در افغانستان تحصیل دختران در پوهنتون ها تعطیل شده و قبل از آن مکاتب دختران بالاتر از صنف ششم نیز بسته شده بود و همچنان به عنوان گام اخیر در اوایل ماه جاری دسمبر تحصیل دختران در انستیتیوت های طبی نیز تا امر ثانی ممنوع شد، اما با وجود همه ای اینها، معاون سیاسی ریاست الوزرا ادعا می‌کند که افغانستان در عرصه علمی پیشرفت کرده است.
مولوی عبدالکبیر، معاون سیاسی ریاست الوزرا می‌گوید:« در این سه سال پس از فتح، الله (ج) ما را در میدان علمی، سیاسی، اقتصادی پیروز کرده و در حال پیشرفت هستیم. شما می‌بینید که اکنون آن زمان های نیست که شما به دلیل دشمنان دین در آرامی درس خوانده نتوانید. استاد ها می ترسیدن که شب بالای شان چاپه نشود، مادران و پدران می‌ترسیدن که فرزندان شان را کسی از مکتب اختطاف نکند. امروز نه چاپه در مکتب وجود دارد، نه کسی دانش آموز را از مکتب اختطاف کرده می‌تواند، استادان در آرامی مطالعه کرده و دانش آموز در آرامی قرآن را حفظ کرده و احادیث مبارک را مطالعه می‌کنند. در عرصه علمی ما به پیش روان هستیم، مکاتب به خوبی به پیش می‌روند.»
این در حالیست که آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه امریکا چند روز پیش گفته بود، امارت اسلامی به دلیل سیاست هایش به ویژه در مورد دختران و زنان منزوی شده است.
اما عبدالکبیر می‌گوید، حکومت سرپرست به بازسازی کشور توجه جدی داشته و تلاش های جدی را برای کاهش سطح فقر آغاز کرده است.
عبدالکبیر در این مورد می‌گوید:« به برکت نظام اسلامی، انشاءالله همان طور که فساد، ظلم، وحشت و جنایت ختم شد، فقر نیز ختم خواهد شد. شما بپرسید، از پکتیکا برای خود معلومات کنید، در این ۲۰ سال که باران دالر بود، آیا به پکتیا خدمت شد قسمیکه در این سه سال خدمت شده است؟ یکبار معلومات کنید.»
کارشناسان سیاسی می‌گویند، اگر حکومت سرپرست می خواهد به پیشرفت های اقتصادی برسد و با دنیا تعامل رسمی داشته باشد، باید خواسته های برحق ملت افغانستان و جهان را بپذیرد.
توریالی زازی، کارشناس سیاسی می‌گوید:« تا زمانی که دروازه های تعلیم و تحصیل دختران را باز نکنند، جهان با طالبان تعامل نخواهد کرد؛ آنها باید این را بدانند. آنها بر مردم حکومت می کنند و باید خواسته های برحق مردم و جهان را بپذیرند.»
نجیب الرحمن شمال، کارشناس سیاسی می‌گوید:« ثانیاً باید در زمینه اعطای حقوق مردم، رعایت حقوق بشر و دادن حقوق زنان و دختران گام های عملی برداشته شود، دروازه های مکاتب و پوهنتون ها بروی دختران بازگشایی شود.»
بسیاری از ناظران بر این باورند که پیشرفت واقعی در عرصه های علمی و غیره زمانی رخ می‌دهد که همه افراد یک جامعه از جمله زنان از حقوق مشروع خود برخوردار شوند و در توسعه کشور مشارکت داشته باشند.
