همزمان با گذشت دو سال از ممنوعیت حضور محصلین دختر در پوهنتون ها، آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه امریکا خواستار رفع فوری محدودیت های اعمال شده علیه زنان و دختران افغان شده است.
بلینکن در بیانی در ایکس گفته است، در دو سال گذشته، مقامات حکومت سرپرست افغانستان زنان و دختران را از رفتن به پوهنتون ها و کار در سازمان های غیر دولتی منع کرده اند.
بلینکن زنان افغان را بخش اساسی برای یک افغانستان باثبات، صلح‌آمیز و توسعه‌یافته خوانده و از امارت اسلامی خواست تا هرگونه محدودیت اعمال شده را لغو کند.
وی افزوده:« دو سال از ممنوعیت کار زنان و تحصیل دختران توسط طالبان در پوهنتون ها و سازمان های غیردولتی می گذرد. ما از طالبان می خواهیم که فوراً این فرمان ها را لغو کند.»
همزمان، رینا امیری، نماینده ویژه امریکا در امور زنان، دختران و حقوق بشر افغانستان، خواستار همبستگی بین المللی در رابطه با طرح دوم تعطیلی موسسات آموزشی برای دختران شد.
امیری گفته است، جامعه جهانی باید در هر گونه تعامل با حکومت سرپرست افغانستان، حقوق بشر به ویژه حقوق زنان و دختران را در اولویت قرار دهد.
امیری در این مورد می‌گوید:« جامعه جهانی باید در هر گونه تعامل با طالبان باید بشر به ویژه حقوق زنان و دختران را در اولویت قرار دهد. توسعه روابط دیپلوماتیک و اقتصادی باید با اقدامات اساسی برای پایان دادن به سیاست ها علیه زنان و دختران مرتبط باشد. همچنین، کشورهای عضو، ادارات کمک‌رسان، مؤسسات اکادمیک و سکتور خصوصی باید تلاش کنند تا منابع، تکنالوژی، آموزش، ابزار کار و فرصت‌های اقتصادی را به‌عنوان پشتوانه‌ای آشکار برای تداوم و ابتکارات زنان و دختران افغان فراهم کنند.»
از سوی دیگر حامد کرزی رئیس جمهور پیشین افغانستان نیز بار دیگر از حکومت سرپرست خواست که درهای مکاتب و پوهنتون ها را به روی دختران باز کند و به گفته او، افغانستان بدون آموزش دختران هرگز آینده خوبی نخواهد داشت.
کرزی در صفحه ایکس خود نگاشته است:« خواست و صدای دختران کشور ما برای علم و دانش، صدای برحق برای یک افغانستان آباد است. توانمندی جوانان تنها راه خودکفایی جامعه، عاری از فقر، توسعه و رفاه است. آموزش برای آبادانی و انکشاف افغانستان حیاتی است و امیدوارم که درهای مکاتب و پوهنتون های دخترانه در کشور هر چه زودتر باز شود.»
سمیر انگار، کارشناس روابط بین الملل می‌گوید:« امارت اسلامی باید خواسته های مشروع مردم افغانستان را بپذیرد و زمینه آموزش دختران را فراهم کند.»
دو سال از تعطیلی موسسات آموزشی دخترانه می‌گذرد، اما دختران افغان همچنان بر تامین این حق پافشاری دارند و از حکومت سرپرست می‌خواهند که این حق اسلامی و انسانی را به آنها بدهد.
فاطمه، دانش آموز می‌گوید:« می خواستم در آینده داکتر شوم، حالا که اجازه آموزش ندارم نمی توانم به آرزوهایم برسم. من از حکومت می خواهم در تصامیم خود تجدید نظر کند و به دختران اجازه آموزش را دهد.»
اگرچه حکومت سرپرست در مورد بازگشایی پوهنتون ها و مکاتب چیزی نمی‌گوید، اما پیش از این گفته بود که تلاش ها برای بازگشایی پوهنتون ها و مکاتب دخترانه جریان دارد.
پس از گذشت بیش از دو سال، حکومت سرپرست هنوزهم در مورد سرنوشت دختران افغان تصمیم نهایی نگرفته است.
