حمدالله فطرت معاون سخنگوی امارت اسلامی گفته است، به تعهدات مندرج در توافقنامه دوحه پابند است و هیچ چیزی در این توافقنامه وجود ندارد که راه مداخله کشورهای دیگر را در افغانستان فراهم کند.
به گفته فطرت، تغییرات اخیر بر اساس شریعت صورت گرفته و کشورها نباید در امور داخلی افغانستان دخالت کنند.
فطرت میافزاید:« امارت اسلامی به تعهداتی که در توافق دوحه بود، کاملاً صریح است و به همه آنها پابند است. هیچ چیزی در این تعهدات وجود نداشت که اجازه دهد دیگران در امور داخلی ما دخالت کنند. تغییرات اخیر که به وجود آمده بر اساس احکام شریعت اسلامی است. افغان ها برای این نظام اسلامی فداکاری های زیادی کرده اند و کشورهای دیگر نباید در امور داخلی ما دخالت کنند.»
شهزاده مسعود، تحلیلگر سیاسی میگوید:« طیاره های درون آنها بر فراز حریم هوایی ما پرواز دارند و همچنان در حال پرواز هستند. یعنی از سوی آنها نیز تخطی صورت گرفته است. به نظر من این یک معامله یک طرفه نیست بلکه یک معامله دو طرفه است. اگر هر دو طرف واقعاً به توافق متعهد هستند، پس هر دو باید آن را اجرا کنند. امیدوارم در برخی از امور داخلی ما دخالت بین المللی صورت نگیرد.»
در مجموع کارشناسان بر این باورند که افغانستان یک کشور مستقل است و کشورها حق دخالت در امور افغانستان را در مورد نحوه حکومت و سایر مسائل ندارند.
آنها میافزایند، مسائل داخلی افغانستان متعلق به افغان هاست و دیگران نباید در آن دخالت کنند.
هاشم الکوزی، تحلیلگر سیاسی میگوید:« از خارجی ها می خواهیم در امور داخلی ما دخالت نکنند. مردم افغانستان حق دارند هر نظامی را که افغان ها می خواهند بسازند، باید با اراده خودشان یک نظام بسازند. اگر ایراداتی در این نظام وجود دارد، حق افغان هاست که به مسوولین نظام خود بگویند که ایرادات خود را اصلاح کنند. حکومت باید بر اساس خواست مردم افغانستان تشکیل شود. بازهم از خارجی های شرق و غرب می خواهم که در امور ما دخالت نکنند و به افغان ها اجازه دهند کشور و نظام خود را خودشان بسازند.»
اما برخی دیگر میگویند، تنها راه جلوگیری از مداخله خارجی ها در افغانستان پذیرش خواسته های مشروع جهان و مردم افغانستان است که شامل حق آموزش دختران و کار زنان می شود.
به گفته آنان، اگر کابل در این بخش تجدید نظر کند و خواسته های افغان ها را که جهان نیز دارد، بپذیرد، دیگر جایی برای دخالت و تظاهر از سوی کشورها باقی نمی ماند.
توریالی زازی، تحلیلگر سیاسی میگوید:« در سه سال و نیم گذشته، همه جهان و همه افغان ها به خاطر بسته شدن درهای آموزش به روی دختران صدا بلند میکنند، اما اینها درها را باز نمی کنند. آنها باید خواستههای مشروعی را که جهان میخواهد برآورده کنند، در این صورت آنها در امور داخلی شما دخالت نمیکند.»
تحلیلگران بر این باورند که باید با تشکیل قانون اساسی، حکومت را از حالت سرپرستی خارج کرده و در پرتو قانون حکومت دائمی تشکیل داد و برای جلب اعتماد مردم دست به کار شد.
به باور آنان، با این کار افغانستان از انزوای سیاسی و اقتصادی بین المللی خارج شده و از دخالت کشورها نیز جلوگیری خواهد شد.