یاسر یازده ساله برای حفظ قرآن کریم به همراه برادرش به مدرسه می رود، بزرگترین امید او دیدن صفحات قرآن و آموزش آن به سایر کودکان است.
یاسر با اینکه نابینا است اما با کمک قلم هوشمند توانسته چهار سپاره قرآن کریم را حفظ کند.
او میگوید:« من با برادرم می آیم و با کمک قلم دروس خود را میخوانم. بعداً با کمک برادر بزرگم به خانه برمی گردم.»
او از حکومت سرپرست میخواهد مراکز آموزشی ویژه ای برای سایر کودکان نابینا مانند او بسازد و از خانواده های دیگر نیز میخواهد که فرزندان نابینای خود را برای آموزش علوم دینی و عصری به مکاتب و مدارس بفرستند.
یاسر در این مورد میگوید:« بسیار متاسفم که نابینا هستم و نمی توانم قرآن را ببینم. امیدوارم دانش آموزان برای خواندن و یادگیری قرآن اینجا بیایند.»
معلمان و هم صنفی های یاسر میگویند، اگرچه یاسر چیزی را نمی بیند، اما توانایی یادگیری خوب و کاملی دارد.
محمد رفیع سروری، یک تن از معلمان می گوید:« از آنجایی که او نابینا است، بیشتر از سایر دانش آموزان به او کمک می کنیم. او خیلی به مشکل قرآن را حفظ می کند و ما و خانواده اش از او حمایت میکنیم؛ وی تاکنون چهار سپاره قرآن مجید را حفظ کرده است.»
احمد ضیاء، یکی دیگر از متعلمان میگوید:« یاسر نابینا است و قرآن را با سختی حفظ می کند. به کمک همه نیاز دارد و به قلم هوشمند گوش می دهد. می آید با ما قرآن میخواهند و ما اشتباهاتش را اصلاح می کنیم.»
از سویی هم مسوولین آمریت تعلیمات تخنیکی و مسلکی فراه میگویند، تلاش می کنند تا به نابینایان زمینه آموزش را فراهم کنند، اما نبود معلمان مسلکی در این زمینه مشکل بزرگی است.
سید یوسف، آمر آموزش های تخنیکی و مسلکی میگوید:« قبلا نابینایان داشتیم و اکنون ثبت نام آنها هم جریان دارد. مشکل ما در این زمینه این است که معلم مسلکی برای نابینایان نداریم. همچنین مطالب آموزشی برای آنها نیز با دانش آموزان عادی متفاوت است.»
نابینایان در فراه مکتب خاصی ندارند و خانواده های آنها نیز خواستار ساخت مکتب و مراکز آموزشی ویژه برای فرزندانشان هستند.