مک کال: خلیلزاد قصدا حکومت قبلی افغانستان را از مذاکرات صلح دور نگه داشته بود

مایکل مک کال، رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا بار دیگر از خروج آشفته نیروهای امریکایی از افغانستان و  توافق نامه دوحه انتقاد کرد.

مک کال در مصاحبه ای تازهٔ خود با شبکه خبری سی.بی.اس به نقش ضعیف زلمی خلیلزاد، نماینده ویژه سابق امریکا در امور صلح افغانستان اشاره کرده و اتهاماتی را علیه وی مطرح کرده است.

مک کال خلیلزاد را متهم کرد که چهار سال قبل در جریان مذاکرات صلح، حکومت افغانستان را به حاشیه راند بود و به گفته او، هیمن مساله منجر به تضعیف روحیه نظام جمهوری و بالاخره فروپاشی گردید.

 به گفته وی، کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا گزارش ۲۴۰ صفحه ای خود را درباره خروج نیروهای امریکایی از افغانستان منتشر کرده است.

وی افزوده است:« ما زلمی خلیلزاد را منحیث یک اشتباه می‌شناسیم. حقیقت این بود که او در دوحه با طالبان مذاکره می کرد، اما حکومت افغانستان را به حاشیه رانده بود و این سیلی به روی آنها (حکومت افغانستان) بود، آنچه که روحیه آنها را تضعیف کرد. طالبان در آن زمان توافق دوحه را زیر پا می گذاشتند و همین دلیل بود که ترامپ ۲۵۰۰ سرباز را در آنجا حفظ کرد؛ این پالیسی ترامپ بود. اما زمانی که جو بایدن به قدرت رسید، آشکار بود که همه چیز در صفر ضرب شده است.»

مک کال همچنین گفته است، اگرچه هر دو رئیس جمهور امریکا می‌خواستند نیروهای امریکایی را از افغانستان خارج کنند؛ اما انتظار می رفت ترامپ این روند را بر اساس شرایط خاص عملی  کند؛ اما برعکس جو بایدن، همه این اقدامات را بدون در نظر گرفتن شرایط به سرعت اجراء و عملی کرد.

وی موضوع خروج از افغانستان را با تهدید منافع ملی امریکا مرتبط می‌داند و می‌گوید، پس از خروج از افغانستان، پوتین به اوکراین حمله کرد و روسیه با ایجاد اتحاد با چین، منطقه اقیانوسیه را با تهدید مواجه کرده است.

اما زلمی خلیل زاد، نماینده پیشین ویژه ایالات متحده برای صلح افغانستان، اتهام مک کال مبنی بر دور نگه داشتن حکومت قبلی افغانستان و مقامات بلندپایه نظامی ایالات متحده در جریان روند مذاکرات را رد کرده است.

خلیلزاد در صفحه ایکس خود نگاشته است، تمامی مقامات نظامی از جمله جنرال سکات میلر قوماندان عمومی نیروهای امریکایی و جنرال مارک میلی از تمام روند توافق دوحه مطلع بودند و ادعا می‌کند که این توافق زمینه را برای گفتگوی رو در رو بین تیم مذاکره کننده نظام پیشین افغانستان  با مقامات حکومت سرپرست فعلی فراهم کرده بود.

خلیلزاد افزوده است:« یکی دیگر از اتهامات نادرست این است که حکومت افغانستان عمدا از مذاکرات دوحه با طالبان دور نگهداشته شده بودند. حقیقت این است که توافق دوحه از نظر تاریخی زمینه را برای مذاکره بین حکومت افغانستان و طالبان فراهم کرد. با وجو که پس از نشست های فراوان، نتیجه مطلوب برای تشکیل حکومت مشترک جدید حاصل نشد.»

خلیلزاد همچنین گفته است، اگرچه امریکا می‌توانست با توجه به مذاکرات دو طرف روند خروج نیروها را از افغانستان تکمیل نکند، اما می‌گوید، ترس از ورود به جنگی طولانی و بی پایان، مقامات امریکایی را از این تصمیم برحذر داشتند.

وی می افزاید، در آن زمان از تیم مذاکره کننده افغانستان انتظار می رفت که به جای منافع شخصی خود، منافع ملی کشور شان را در اولویت قرار داده و راه را به مطالحه واقعی هموار کنند.

شهسوار سنگروال، تحلیلگر سیاسی می‌گوید:« اظهارات کنونی مقامات امریکایی بیشتر جنبه ای کمپاینی دارد. در هر صورت، ورود نیروهای امریکایی به افغانستان یک تراژدی خونین  و خروج آنها تراژیدی خونین دیگر بود.»

خروج نیروهای امریکایی از افغانستان و انتقاد سربازان و مقامات ملکی امریکایی از توافق دوحه در حالی است که جنرال فرانک مکینزی در زمان خروج رئیس قوماندانی مرکزی امریکا بود، وی توافق دوحه را بدترین توافقنامه در تاریخ امریکا و  دلیل نابودی افغانستان می خواند.