سه سال از به قدرت رسیدن مجدد امارت اسلامی در افغانستان تکمیل شد، اما حکومت سرپرست همچنان نتوانسته است تصمیم خود را برای از سرگیری آموزش های متوسطه و عالی دختران نهایی کند.
همزمان با تکمیل شدن حاکمیت سه ساله امارت اسلامی، شماری از اساتید و محصلین پوهنتون های کابل از حکومت سرپرست میخواهند تا سرنوشت نامعلوم آموزش دختران را روشن کند و هرچه زودتر به آنها اجازه رفتن به مکاتب و پوهنتون ها را بدهد.
محمد اسان دوست، رییس یک پوهنتون خصوصی در کابل میگوید:« اسلام به مردان و زنان اجازه آموزش داده است. امیدواریم حکومت هر چه زودتر دروازه های مکاتب و پوهنتون ها را به روی دختران بازگشایی کند و از این طریق فاصله بین نظام و مردم را کاهش دهد.»
به گفته کارشناسان آموزش و پرورش، محرومیت نیمی از پیکر جامعه افغانستان از آموزش، عواقب جبران ناپذیری برای کشور به همراه خواهد داشت و پیشرفت افغانستان در عرصه معارف و علوم عصری را به چالش خواهد کشید.
نثار احمد، استاد پوهنتون میگوید:« عدم حضور خواهران ما در این امتحان حس بدی به من میدهد. خواهران و دختران ما نیز میخواهند به کشورشان خدمت کنند. ما از رهبران سیاسی میخواهیم که به زنان و دختران اجازه آموزش بدهند.»
احمد رامز یک تن از محصلین، آموزش دختران را برای یک خانواده باسواد مهم میداند و میگوید:« نیمی از جامعه ما را زنان تشکیل میدهند، باید برای آنها نیز اجازه آموزش و تحصیل داده شود. اگر زنان درس نخوانند، نمیتوانند در آینده یک خانواده با سواد و تحصیل کرده تشکیل دهند.»
از سوی دیگر، شماری از استادان در مرود خروج کادرهای علمی پوهنتون ها به خارج از کشور ابراز ناراحتی میکنند و تأکید دارند که حکومت سرپرست باید شرایط خدمت رسانی را برای کادر های علمی فراهم کند و با این کار جلو خروج آنها را بگیرد.
اجمل امین، استاد پوهنتون میگوید:« به عنوان یک شهروند افغانستان، خواست من از امارت اسلامی این است که به استادانی که تجربه کافی در تعلیم و تربیت فرزندان کشور دارند، توجه کند. اگر روند خروج استادان از کشور به همین منوال ادامه پیدا کند، ممکن است بعد از ۱۰ سال دیگر هیچ استادی در کشور نداشته باشیم.»
حکومت سرپرست در ابتدا این تصمیم را کوتاه مدت خوانده بود، اما پس از گذشت سه سال هنوزهم وزارت معارف موفق به تصمیم گیری در مورد بازگشایی دروازه های مکاتب و صنوف بالاتر از ششم نشده است.