در حالی که حکومت سرپرست ادعا می‌کند که زمینه سرمایه گذاری در بخش های مختلف را در افغانستان فراهم می‌کند؛ اما با این حال هم برخی از سرمایه گذاران داخلی در تلاش برای ارسال دارایی های خود به خارج از کشور هستند.
رسانه های ایرانی به قول از محمود سیادت، رئیس اتاق مشترک تجارت، صنایع و کشاورزی ایران و افغانستان گفته اند که نیمی از سرمایه گذاری سرمایه گذاران خارجی در ایران مربوط به سرمایه گذاران افغان است.
سیادت میافزاید:« امروزه بیش از ۵۰ درصد شرکت های خارجی در ایران از افغان ها است و بیشتر سرمایه گذاران خارجی در ایران نیز افغان هستند. افغان ها سه میلیارد دالر در ایران سرمایه گذاری کرده اند.»
وی همچنین از حمایت سرمایه گذاران افغانی که در ایران برای رشد اقتصادی ایران سرمایه گذاری کرده اند، اطمینان داد.
در عین حال، عبداللطیف نظری، معین مسلکی وزارت اقتصاد می‌گوید که در حال حاضر فرصت های خوبی برای سرمایه گذاری در کشور فراهم شده است و از سرمایه گذاران می‌خواهد که از این فرصت برای سرمایه گذاری در افغانستان استفاده کنند.
نظری میافزاید:« امارت اسلامی تمامی امکانات لازم را برای سرمایه گذاری سرمایه گذاران ملی در کشور فراهم کرده است. از سرمایه گذاران ملی می‌خواهیم به جای سرمایه گذاری در کشورهای خارجی، در کشور خود سرمایه گذاری کنند.»
از سوی دیگر کارشناسان سیاسی تغییرات سیاسی در کشور، عدم تضمین امنیت سرمایه، مالیات بالا و موارد دیگر را از جمله دلایلی یاد کرد که سرمایه گذاران را مجبور به ارسال دارایی های خود به خارج از کشور می‌کند.
آنها می‌افزایند که حکومت سرپرست باید از سرمایه گذاران داخلی حمایت کند و زمینه حفاظت از سرمایه گذاری را برای آنها فراهم سازد.
محمدنبی افغان، کارشناس سیاسی می‌گوید:« با آمدن امارت اسلامی بیشتر افراد کسانی بودند که در حکومت پیشین در اینجا کار می کردند؛ پس فکر کردند که دیگر جایی برای آنها در افغانستان نیست و سرمایه گذاری های خود را به کشورهای همسایه فرستادند. در دسته دوم افرادی بودند که رد حکومت گذشته با مقامات شریک بودند و در امور خود فریبکاری کرده بودند و در دسته سوم کسانی بودند که حکومت فعلی برایشان مشکل ایجاد کرده یا مالیات از آنها گرفت و یا تصمیم گرفت که باعث شده تا تاجران کشور را ترک کنند و سرمایه های خود را به خارج از کشور بفرستند.»
عبدالجبار صافی، رییس اتحایه صنعت کاران افغانستان می‌گوید:« برای جلب و جذب سرمایه گذاری باید پالیسی منظمی ایجاد شود، پالیسی که در آن تشویق و حمایت باشد و بر اساس آن معلوم شود که چه نوع امتیازات می‌تواند آنها را تشویق کند، به افغانستان بیایند و سرمایه گذاری کنند، چگونه می‌توانیم از آنها حمایت کنیم، چه امکاناتی می‌توانیم در اختیار آنها قراردهیم تا مصون باشند، امنیت فیزیکی داشته باشند، سرمایه گذاری آنها امن باشد و از تمام حقوق قانونی برخوردار باشند.»
این در حالیست که برنامه انکشافی سازمان ملل متحد در گزارش خود گفته است که از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۴، ۲۵۰ میلیون دالر در افغانستان سرمایه گذاری کرده و به مردم کمک کرده است که به این ترتیب شش میلیون تن به شمول ۳ میلیون زن از این پروژه ها بهره مند شده اند.
