علاوه بر فشارهای بین المللی بر امارت اسلامی به دلیل محدودیت های آموزشی دختران در افغانستان، مردم عام افغانستان نیز خواهان رفع این محدودیت ها هستند.
در ادامه این محدودیت ها، ریچارد بینیت، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد برای افغانستان، در مورد ارزش آموزش اظهاراتی کرد و گفت که دسترسی به آموزش حق اساسی همه مردم است و ممانعت در این حق قابل قبول نیست.
بینیت می‌گوید:« دسترسی به آموزش و پرورش یک حق اساسی است که باید در سراسر جهان از آن محافظت شود و تخریب و ممنوعیت این حق غیرقابل قبول است.»
ریچارد بینیت در حالی بر اهمیت آموزش تاکید دارد که هیاتی از بنیاد معارف ترکیه برای گسترش فعالیت های آموزشی در افغانستان به کابل آمده اند.
هرچند در خصوص ادامه تحصیل دختران پاسخی از امارت اسلامی دریافت نکردیم، اما کارشناسان حقوقی می‌گویند که سیاست امارت اسلامی در زمینه آموزش باید تغییر کند و نباید به جهان فرصت شکایت داده شود تا راه به رسمیت شناسی هموار شود.
اسماعیل زدران، کارشناس حقوقی می‌گوید:« رهبران امارت اسلامی باید چارچوبی ایجاد کنند تا در چارچوب اسلام باشد، هیچکس نمی‌خواهد خواهران خود را بدون حجاب به مکتب یا پوهنتون بفرستد. ما می‌گوییم هر چه اسلام اجازه داده، در چوکات همان حجاب، دروازه های مکاتب و پوهنتون ها هر چه زودتر باز شود. دیگر به تأخیر نیندازید، این حق آنها (دختران و زنان) است و باید داده شود.»
اسلام دانشمل، استاد پوهنتون می‌گوید:« در پرتو قوانین باید دروازه های مکاتب و پوهنتون ها به روی دختران افغان باز شود، با این کار ما هم به مشروعیت بین المللی نزدیکتر خواهیم شد و همچنین به هدف بزرگ که ایجاد جامعه ای مرفه و توسعه یافته است دست خواهیم یافت.»
از سوی دیگر فعالان حقوق زنان بر این باورند که در صورت عدم توجه به محدودیت های اعمال شده برای آموزش دختران، اعتماد موجود بین امارت اسلامی و ملت از بین خواهد رفت.
این در حالیست که حدود ۹۵۳ روز از بسته ماندن دروازه های مکاتب بالای صنف ششم و حدود یک سال از بسته ماندن دروازه های پوهنتون ها بروی دختران در افغانستان می‌شود، اما امارت اسلامی از دو سال گذشته بدین سو هنوز هم نتوانسته طرح مکاتاب دخترانه بالای ششم ابتدایی و پوهنتون های آنها را نهایی کند.
