سومین سال آموزشی در کشور همچنان بدون اجازهٔ آموزش دختران بالای ششم به مکاتب آغاز شد.
انتظار می‌رفت که امسال این مشکل حل شود اما فقط دختران تا صنف ششم ابتدایی اجازه آموزش را دارند که این تصمیم واکنش های شدیدی به همراه داشت.
اخیراً یک بار دیگر، رینا امیری، نماینده ویژه ایالات متحده در امور زنان، دختران و حقوق بشر افغانستان، سیاست های حکومت سرپرست در قبال زنان و دختران را محکوم کرده و گفته است که این تصمیم نه تنها دختران و زنان را متضرر می‌کند، بلکه افغانستان را همچنان متکی و نیازمند به کمک های بین المللی نگهمیدارد.
امیری همچنین می‌گوید که اگر این سیاست ها تغییر نکند، بسیاری از خانواده ها برای آموزش فرزندانشان مجبور به ترک افغانستان خواهند شد.
وی افزوده:« برای یک سال دیگر بسته ماندن دروازه های مکاتب برای دختران بالاتر از ۱۲ سال رنج آور است. جهان از طالبان می خواهد این فرامین سرکوبانه را لغوه کنند که بر اساس آن بیش از نیمی از مردم از حقوق اولیه محروم و از جامعه حذف می‌شوند.»
رینا امیری در حالی این خواست را مطرح کرد که عبدالسلام حنفی معاون اداری ریاست الوزرا در مراسم افتتاحیه سال آموزشی جدید گفت، ملتی که از سواد و آموزش به دور باشد، همیشه محتاج دیگران خواهد بود.
حنفی می‌گوید:« ملت بی علم همیشه محتاج دیگران است و اگر به دیگران نیاز داشته باشد هرگز نمی‌تواند مستقل شود. هر روز در همه چیز به دیگران نیاز خواهد داشت، برای درمان خود به دیگران نیاز خواهد داشت، برای کشاورزی به دیگران نیاز خواهد داشت، برای تعلیم و تربیت به دیگران نیاز خواهی داشت؛ پس اگر می‌خواهیم به عنوان یک ملت مسلمان متوالی، توسعه یافته و مستقل در جهان زندگی کنیم، پس باید به علم و تکنالوژی عصری دسترسی کامل داشته باشیم.»
اما ذبیح الله مجاهد سخنگوی امارت اسلامی در گفتگو با شمشاد نگرانی های جهان را بی اساس خواند و گفت که جهان بر اساس اهداف خود اظهار نظر می‌کنند.
مجاهد می‌افزاید:« جهان برای این دو موضوع ناراحت نیست و برای شان مهم هم نیست، برای آنها منافع خودشان مهم است و از این دو موضوع منحیث بهانه استفاده می‌کنند و از آن استفاده سیاسی می‌کنند. نکته اصلی این است که اهداف آنها هر چه بود، ناکام شد.»
در عین حال، تحلیلگران سیاسی می‌گویند که امارت اسلامی برای پذیرش شرایط اش از سوی جامعه جهانی، محدودیت های را بر اساس برداشت های خود از روی شریعت بر زنان اعمال می‌کنند و اگر این مشکلات حل نشود، علاوه بر خراب شدن روابط با جهان، فاصله میان مردم و حکومت نیز در کشور افزایش خواهد یافت.
نازکمیر زیارمل، تحلیلگر سیاسی می‌گوید:« موضوع نصاب درسی یک موضوع عادی است، اگر موضوع نصاب درسی بود، در یک ماه موضوع نصاب و میکانیزم حل می‌شد. به نظر من از این موضوع و برداشتی که از دین دارند به عنوان ابزاری برای تعامل با جهان استفاده می‌کنند؛ همین مقدسات و برداشت آنها از دین اجازه آموزش دختران بالای صنف ششم ابتدایی و اجازه کار زنان را نمی‌دهد.»
ادریس محمدی زازی، تحلیلگر سیاسی می‌گوید:« اینجا آینده یک نسل در خطر است، ۵۰ درصد جامعه ما در آستانهٔ نابودی و بی سوادی قرار دارند. اکنون این به یک موضوع بین المللی تبدیل شده است و به نظر من اگر به افغانستان توجه نشود بین ملت و حکومت فاصله ایجاد می‌شود.»
این در حالیست که یک هفته پیش رهبران حکومت سرپرست سال آموزشی ۱۴۰۳ را در مناطق سردسیر با نواختن زنگ مکتب درلیسه امانی کابل آغاز کردند، اما امسال بازهم دروازه های مکاتب دخترانه بالای صنف ششم تا امر ثانی بسته است که از آن دو و نیم سال می‌شود.
