سهیل شاهین، رئیس دفتر سیاسی امارت اسلامی در دوحه، می‌گوید که دولت از تمام اقوام تشکیل شده و امور خود را به عنوان یک نظام مشروع اداره می‌کند.
شاهین می‌گوید، کشورهای در سازمان ملل حضور دارند که مانند امارت اسلامی شرایط لازم را تکمیل نکرده اند.
به گفته شاهین، این حق حکومت کنونی افغانستان است که در سازمان ملل نمایندگی خود را داشته باشد.
وی می‌افزاید:« امارت اسلامی افغانستان خانه همه اقوام کشور و یک نظام مشروع است. کشورهای زیادی در سازمان ملل هستند که شرایطی مانند امارت اسلامی ندارند، جامعه اسلامی ما دارای ویژگی ها و ارزش های خاصی است، همانطور که سایر جوامع ویژگی های خاص خود را دارند و در سازمان ملل حضور دارند. ما همچنین حق داریم با ارزش های خود در سازمان ملل نمایندگی داشته باشیم.»
اما شماری از کارشناسان سیاسی می‌گویند، اگر امارت اسلامی می‌خواهد که نظامش مشروعیت بین المللی پیدا کند و در سازمان ملل برایش کرسی داده شود، پس باید به خواسته های مشروع جهان و مردم افغانستان توجه کند.
توریالی زازی کارشناس سیاسی می‌گوید:« حکومت افغانستان بر اساس تصمیم مجمع سازمان ملل متحد در ۱۹ نومبر ۱۹۴۶ به رسمیت شناخته شد، اینکه اکنون جهان آنها را به رسمیت نمی شناسد، مربوط به دولت هاست. از نظر من، مطالبات مشروعی که جهان و مردم در داخلی کشور از طالبان دارند تنها راهی به رسمیت شناسی است که باید پذیرفته شود و آن مسئله مکاتب دختران، پوهنتون ها، حقوق زنان و کار زنان است.»
اما برخی ایجاد اصلاحات سیاسی را در داخل کشور مهم می‌‌دانند و معتقدند که این اصلاحات سیاسی شامل تشکیل قانون اساسی و بر اساس آن تشکیل حکومت قانونی و نیز تعریف خطوط اساسی دولت است.
فضل الهادی وزین استاد پوهنتون می‌گوید:« برای بهبود روابط افغانستان با کشورهای خارجی لازم است که رهبری امارت اسلامی به سمت اصلاحات سیاسی حرکت کند. این اصلاحات سیاسی از تدوین و تنظیم قانون اساسی برای کشور آغاز می‌شود و بر اساس قانون اساسی ساختار حکومت و سپس بر اساس حکومت، تشکیل حکومتی خوب و قانونی لازم و ضروری است.»
تعلیق آموزش این دختران و ممنوعیت کار زنان، ایجاد حکومت همه‌شمول دو شرط مهمی است که جهان برای به رسمیت شناختن افغانستان ارائه کرده است.
امارت اسلامی می‌گوید که حکومت را بر اساس تمام معیارهای به رسمیت شناسی ایجاد کرده و جهان باید در این زمینه اقدام مثبت انجام دهد.
